Young Talents Awards 2024: de jury!

Na een eerste editie waarin veelbelovend jong talent werd bekroond, zijn de Young Talent Awards terug voor een tweede editie die nog explosiever belooft te worden!

Droom je ervan om filmmaker te worden en ben je tussen de 18 en 30 jaar? Dan zijn de Young Talent Awards echt iets voor jou! Of je nu amateur, student of young professional bent, stuur je film van maximaal 2 minuten in. Er zijn vier prijzen te winnen: Beste Franstalige korte film, Beste Nederlandstalige korte film, Professionele Juryprijs en Publieksprijs.

 

In eerste instantie zal een professionele jury 5 Nederlandstalige films en 5 Franstalige films selecteren. De jury wordt dit jaar voorgezeten door Baloji en bestaat verder uit Wannes Destoop, Delphine Girard, Tom Van Avermaet en Binevsa Berivan. Een publieksjury zal vervolgens punten toekennen en dan weten we wie de 4 winnaars zijn. Naast eeuwige roem (natuurlijk!) zullen de 2 winnende kortfilms 2 weken lang op het witte doek te zien zijn in 40 bioscopen. En de 4 winnaars gaan naar huis met een mooie cheque waarmee ze hun volgende project kunnen ontwikkelen.

Klaar om indruk te maken op de jury met jouw korte film? Schrijf je dan hier in, je hebt tot 10 november 2024 de tijd.

Wil je deel uitmaken van de publieksjury? Meld je dan vóór 15 november hier aan en help ons de winnaar van de People’s Choice Award te kiezen.

De winnaars worden bekendgemaakt tijdens een feestelijke prijsuitreiking op 13 december 2024.

Wil je meer weten over de prestigieuze jury voor deze 2e editie?

Baloji wordt geboren op 12 september 1979 in Lubumbashi (Democratische Republiek Congo) en is vandaag gevestigd in België. Hij is een bekroonde muzikant en filmmaker en het perfecte voorbeeld van de universele kunstenaar. In het Swahili betekent Baloji oorspronkelijk ‘man van de wetenschap’, maar in de koloniale tijd verandert dat in ‘man van de occulte wetenschap’ en vandaag ’tovenaar’. Deze naam is een zware last om te dragen, maar Baloji verwerkt hem in zijn werk en hij opent zijn ogen voor droomachtige werelden en magisch realisme.
Als muzikant heeft Baloji twee veelgeprezen albums en twee EP’s uitgebracht, de nieuwste ‘Avenue Kaniama’ van Bella Union Records (Father John Mistry, Fleet Foxes). Baloji heeft ook kortfilms geregisseerd zoals ‘Kaniama Show’, een satire op Afrikaanse propagandatelevisie (geselecteerd voor festivals en bekroond met verschillende internationale prijzen) en ‘Zombies’ (winnaar van de hoofdprijs op het kortfilmfestival van Oberhausen in 2019 en geselecteerd voor het London Film Festival 2019 en het Clermond-Ferrand Short Film Festival). Met zijn eerste speelfilm ‘Augure’ haalt Baloji in 2022 de longlist voor de Oscar voor Beste Buitenlandse Film. De film wint ook de prijs ‘Un Certain Regard’ op het Filmfestival van Cannes in 2023.

In september 2004 mag Wannes Destoop starten met zijn filmopleiding aan de School of Arts in Gent. Enkele jaren later studeert hij er af als Master in de Audiovisuele Kunsten. Een jaar later gebeurt iets waar hij nooit van had durven dromen: zijn afstudeerfilm ‘Badpakje 46’ wordt geselecteerd voor het Filmfestival van Cannes. Hij mag er zelfs de Juryprijs mee naar huis nemen uit handen van Michel Gondry. Na dit onverwachte succes begint de film aan een reis rond de wereld en sleept daarbij 13 prijzen en 50 internationale selecties in de wacht.
Zijn volgende kortfilm ‘Billy the Bully’ wordt op het filmfestival van Amiens bekroond met de prijs voor beste kortfilm. In 2020 verschijnt zijn serie ‘Albatros’ die hij mee bedenkt, schrijft en regisseert. ‘Albatros’ krijgt enkel uitstekende recensies en wordt internationaal opgepikt door sales agent Wild Bunch TV. In 2021 ontvangt ‘Albatros’ de Prix Europa voor Beste Europese televisieserie.
In 2024 opent Wannes het Filmfestival van Oostende met zijn eerste langspeler ‘Holy Rosita’. Momenteel legt hij de laatste hand aan de tweede ‘Ferry’-film voor Netflix.
Wannes is een maker met een heel eigen signatuur. Hij vertelt verhalen waarin de protagonisten mensen zijn die vaak een bijrol spelen in onze maatschappij. Hij geeft hen een stem, toont ons hun diepste gevoelens en opent onze soms vastgeroeste blik op de wereld.

Delphine Girard, geboren uit een Canadese vader en een Belgische moeder, groeit op in Brussel. Aanvankelijk is ze actrice, maar ze volgt een opleiding tot regisseur aan het INSAS in Brussel. Haar afstudeerfilm, ‘Monstre’, wordt opgemerkt en bekroond op verschillende festivals. Haar derde korte film ‘A Sister’ wordt in 2020 genomineerd voor een Oscar. In 2023 regisseert Delphine haar eerste speelfilm ‘Leaving the Night’. De film wordt voorgesteld in Venetië op de Giornate Degli Autori en wint er de Publieksprijs.

Tom Van Avermaet is een Belgische filmmaker, bekend om zijn unieke mix van surrealisme en melancholie. Zijn geprezen kortfilms, ‘Droomtijd’ en ‘Dood van een Schaduw’ met Matthias Schoenaerts in de hoofdrol, verwierven zowel nationaal als internationaal aanzien. ‘Dood van een Schaduw’ wint de European Academy Award (European Film Award), Beste Europese Kortfilm en wordt genomineerd voor een Academy Award (Oscar) voor ‘Best Live Action Short’. Toms langverwachte nieuwe kortfilm, ‘Hearts of Stone’, met Noomi Rapace en Jessica Barden in de hoofdrollen, ging op het Filmfestival van Oostende in première en maakte zijn internationale debuut deze zomer op het LA Shorts International Film Festival en het Rhode Island International Film Festival. Daar wint de film respectievelijk ‘Best International’ en de ‘Grand Prize for Best Live Action Short’, beide Oscarkwalificerende prijzen. Dat betekent dat de film nu geselecteerd is voor de longlist van de 97ste Academy Awards (Oscars). Buiten zijn werk als filmmaker is Tom actief als regisseur van reclamespots, curator van kunst en is hij een alomvattende professionele dromer.

Binevsa’s filmische werk wordt gekenmerkt door haar toewijding om een stem te geven aan verhalen die vaak vergeten en verwaarloosd worden door de samenleving. In 2005 komt haar documentaire ‘Trace, le Peuple du Paon’ (uitgezonden op Arte) naar voren als een belangrijke mijlpaal. Gefilmd in Armenië, belicht de film het voorouderlijk erfgoed van de Yezidi’s, vluchtelingen voor moslimvervolging. Ze legt hun dagelijks leven vast en onthult aangrijpende verhalen die de tragedie weergeeft van dit volk dat getekend is door herinnering en mondelinge traditie. Oorspronkelijk afkomstig uit Turks Koerdistan, tekenen haar eigen ballingschap en de politieke vervolging van haar vader haar lot. In 1998 komt Berivan Binevsa aan in Brussel en krijgt ze politiek asiel en de Belgische nationaliteit. In 2000 start ze aan de INRACI-filmschool en concretiseert zo haar verlangen om via cinema haar ervaring van ballingschap en onrecht uit te drukken. Ze onderzoekt op gevoelige wijze de ballingschap van het Koerdische volk en regisseert twee bekroonde korte films. ‘Phone Story’, een komedie-drama, doorkruist het lot van twee vluchtelingen en biedt een blik op de uitdagingen van ballingschap. ‘Sidewalk’, een kroniek van een dag van een immigrant zonder papieren in Brussel, verkent de complexe realiteit van stedelijke vluchtelingen. Beide werken ontvangen onderscheidingen op verschillende festivals. In augustus 2014, diep gealarmeerd door de aanval van de Islamitische Staat op de Yezidi-gemeenschap in Iraaks Koerdistan, gaat Berivan naar de vluchtelingenkampen aan de Turks-Syrische grens om getuigenissen te verzamelen van de familieleden van vrouwen die door ISIS zijn ontvoerd. Daar draait ze de docu-fictie ‘Gardiens’, een ontroerende kortfilm, waarin drie kinderen elke dag naar de horizon kijken, in de hoop op de terugkeer van hun ouders. Dit project ontvangt de Canal + prijs op het Montpellier Mediterranean Film Festival in 2018. Een paar jaar later verkent haar eerste speelfilm ‘The Virgin and Child’ op subtiele wijze het leed van slachtoffers op zoek naar gerechtigheid. De film benadrukt het belang van het geven van een stem aan degenen die lang het zwijgen zijn opgelegd.