Was het een leuke post-synchronisatie?

Wim Opbrouck speelt in ‘Het Varken van Madonna’ de rol van de burgemeester.  Hij mag dat doen in het West-Vlaams.  Niemand die we liever West-Vlaams horen spreken.  Maar tijdens de post-synchronisatie hoefde hij niet veel te zeggen : alleen nog wat kuchen, zuchten en accentjes leggen.  Waarom doen ze dat?  Als de regisseur na de montage bepaalde klanken even wat wil accentueren, dan moet hij ze eruit kunnen lichten. Iemand die kucht in de achtergrond, daar heeft men meestal geen aparte opnamen van. Wil je dat kuchje klankmatig iets meer naar voor halen, dan moet je een opname hebben waarin alleen dat kuchje te horen is.  Vandaar de post-synchronisatie.

Bekijk ook nog :

Wim Opbrouck over acteren in het West-Vlaams

Marc Van Eeghem over acteren in het West-Vlaams

Frank Van Passel over de post-synchronisatie

Frank Van Passel over het nut van de post-synchronisatie