Wannes met zijn ‘Badpakje’ naar Cannes.

 

Eén van de Vlamingen die in Cannes hun werk gepresenteerd zien is de jonge West-Vlaming Wannes Destoop.   Hij woont in de Toekomststraat in Waregem.  Kan geen toeval zijn.  De toekomst lacht hem meer dan ooit toe sinds hij het eindwerk dat hij maakte als student aan het KASK in Gent geselecteerd zag voor de officiële competitie.  ‘Badpakje 46’ heet de film waarmee hij straks meedingt naar een Gouden Palm. De hoofdrol wordt gespeeld door Janis Vercaempst, die twaalf was toen vorig jaar in april de opnamen plaatsvonden.  Ze speelt een meisje dat aan overgewicht lijdt en daardoor niet meteen goed in de groep ligt. Wannes had 16.000.  euro weten te vinden om de film te draaien en gekende namen als Wim Opbrouck en Johan Heldenbergh verschenen gratis en voor niets op de set.  Ook Kenneth Vanbaeden speelt mee.  U kent hem als de jongen uit ‘De Helaasheid der Dingen’.  En de muziek is van Amatorski, een groep die ook geen voorstelling meer behoeft.  Intussen pakte ‘Badpakje 46’ ook al een prijs op het Short Film Festival in Brussel, maar tijd om te vieren is er voor Wannes nog niet geweest.

 

Wannes : “Iedereen vraagt constant of ik de champagne heb laten aanrukken. Ik heb gewoon nog geen tijd gehad voor champagne.  Sinds die selectie bekend is, staat de telefoon niet meer stil.  Mijn mailbox puilt uit.  En er moet in korte tijd zoveel gedaan worden.  Ik denk dat het volop genieten wordt eens ik in Cannes ben.  Maar voorlopig heb ik nog geen tijd gehad om te feesten.”

 

Eigenlijk had je de hoop op een selectie al opgegeven.

Wannes : “Ik wou eerst de grote festivals proberen, maar het zag er naar uit dat het niets zou worden. Ik had mijn film al vruchteloos in Berlijn ingediend en ook voor de Cinéfondation (nvdr : de kortfilmcompetitie in Cannes waar 13 films uit alle filmscholen ter wereld worden getoond) werd ik niet geselecteerd.   Het hele programma van Cannes was bekend gemaakt, behalve de films in de officiële selectie.  Maar daar hoop je als student sowieso niet op, dus ik had de hoop opgegeven.   Ik had er me al bij neergelegd dat het niets zou worden en dat ik op de kleine festivals zou moeten mikken.  Maar de dag voor de grote persconferentie van Cannes, kreeg ik een telefoontje met de melding dat mijn film in de officiële selectie zat.  En toen begon mijn hart toch iets sneller te slaan (lacht).”

Waaraan heb je volgens jou de selectie te danken?

Wannes : “Iedereen is vooral razend enthousiast over de vertolking van Janis Vercaempst.  Ik vind ook dat zij de rol van het meisje ongelooflijk goed speelt.  Ze heeft een onwaarschijnlijke naturel, ze is echt, je gelooft haar.  Het is echt niet evident wat ze moet doen in de film.  Ze is ten eerste al wat mollig en dan moet ze daar ook nog in badpak voor een camera staan.  In een andere scène zit ze in haar ondergoed en er is ook een fragment waar ze met haar buik zit te spelen.  Echt niet simpel voor een kind van 12 jaar om te doen.   Maar doordat er een groot vertrouwen was tussen Janis en mezelf, hebben we dat kunnen doen op een manier die voor ons beiden oké was.  Ze is intussen 13 en gaat enorm verstandig om met alle heisa.  Ik zag een interview in een krant, waar ze zei : ‘Ja, ik ben mollig. En dan?  Ik mag wel naar Cannes.’  Ze weet dat ze mooi is op haar manier. En dat vind ik zo tof aan haar.”

Hoe heb je Wim Opbrouck en Johan Heldenbergh kunnen strikken?

Wannes : “Wim kende ik al lang. Hij komt uit de streek en ik had destijds mijn eindwerk in het middelbaar over hem gemaakt. Ik was hem sindsdien blijven volgen.  Ik had hem al een paar keer gevraagd of hij kon meedoen in een oefening op school, maar dat lukte nooit met zijn drukke agenda.  Maar toen ik dit verhaal aan het schrijven was, had ik hem voor dat ene rolletje echt in mijn achterhoofd.  En toen ben ik naar hem toe geweest, ik heb hem gezegd dat ik een rolletje had dat speciaal voor hem geschreven was, en dat hij zich daar maar één dat voor vrij moest maken – niet onbelangrijk – en dat paste gelukkig. Met Johan was het een gelijkaardig verhaal.  Ik had hem al ontelbare keren gebeld voor andere projecten en ik probeerde nu nog maar een keer.  Ik zei : ‘Johan, hier die student van het KASK met wie je nog altijd niet hebt kunnen werken,’ en deze keer had ik wel geluk.  De stukjes van de puzzel vielen in elkaar en ik was natuurlijk helemaal in de wolken.  Want het zijn twee acteurs naar wie ik ongelooflijk opkijk en met wie ik altijd al eens had willen samenwerken.”

 

Wat heeft die selectie nu al teweeggebracht?

Wannes : “Het is gewoon waanzinnig tof te weten dat je film plotseling een heel nieuw leven krijgt. Want door die selectie word je ook door tal van andere festivals van overal ter wereld gecontacteerd.   Er zijn een hele hoop distributeurs en sales-agents die je film willen verkopen.  En je krijgt naambekendheid.  Het is een kwaliteitslabel dat jij en je film krijgen opgeplakt.  Met het oog op de toekomst is dat van onschatbare waarde, denk ik.  Misschien maak ik dat in mijn hele leven slechts één keer mee.  Ik wil er vooral van genieten.”