Cinevox Le cinéma vu par les belges
Stijn Ylode De Gezelle componeerde een tedere doch beklijvende score voor zijn partner Christina Vandekerckhove haar ontroerende fictiedebuut ‘Milano’. Deze film, met Matteo Simoni in de hoofdrol, ging in wereldpremière op de 51ste editie van Film Fest Gent en speelt sinds 6 november in de Belgische zalen. Ook het publiek lijkt ‘Milano’ alvast te smaken, want de teller staan na amper een week op meer dan 25.000 bezoekers. De soundtrack kan je vanaf heden beluisteren via alle mogelijke online platformen.
Filmmaker Christina Vandekerckhove hoefde niet ver te zoeken naar de perfecte score voor haar eerste fictiefilm: muzikant Stijn Ylode De Gezelle is al vele jaren haar partner, zowel thuis als op het werk. Ook De Gezelle deed ideeën op dicht bij huis: “Mijn grootste inspiratie kwam voort uit de hechte band met onze kinderen en de tomeloze drive van Christina tijdens de draaiperiode van de film”.
In ‘Milano’ probeert alleenstaande vader Alain (Matteo Simoni) zijn dove zoon Milano (Basil Wheatley) een beter leven te geven dan hij zelf ooit gehad heeft. Ondanks de beste bedoelingen worden zijn onmacht en falen zichtbaar. De vader-zoonrelatie komt onder druk te staan wanneer Milano zijn biologische moeder wil ontmoeten.
Net zoals Vandekerckhoves bekroonde documentaire ‘Rabot’ roept haar fictiedebuut op tot mildheid. Bovendien is ‘Milano’ de eerste Vlaamse langspeelfilm waarin een dove acteur de hoofdrol speelt en Vlaamse Gebarentaal prominent aanwezig is op het scherm. Zo demonstreert Vandekerkhove de kracht van film om verhalen onder de aandacht te brengen die anders ongehoord blijven.
Een film waarin geluid – en het gebrek eraan – zo centraal staat, verdient ook de score een plaats in het voetlicht. Een plaats tussen de hoofdrolspelers zelfs, volgens regisseur Christina Vandekerckhove: “Ik wou muziek die op zich stond, als een personage. Muziek die zich ook laat blenden met de regen en de wind. Waarmee we de stiltes harder voelen. Stuwend en niet zich verstoppend achter beelden. En daar is Stijn Ylode De Gezelle fantastisch in geslaagd”.
Met zijn score voor ‘Milano’ stelt Stijn Ylode De Gezelle zijn veelzijdigheid als muzikant tentoon. Zijn combinatie van strijkers en synths doet soms denken aan cellist Oliver Coates’ weemoedige score voor ‘Aftersun’ (Charlotte Wells, 2022), maar is op andere momenten dan weer ronduit dansbaar.
Over Stijn Ylode De Gezelle:
Stijn Ylode De Gezelle schreef een stukje Belgische muziekgeschiedenis als zanger/gitarist van de legendarische band Madensuyu. Vijfentwintig jaar lang zette hij samen met drummer Pieterjan Vervondel hun eigenzinnige Belgische noiserock op de kaart. Het duo bracht vijf albums uit: ‘Adjust We’ (2005), ‘A Field Between’ (2006), ‘D Is Done’ (2008), ‘Stabat Mater’ (2013) en ‘Current’ (2018). De Gezelle werkte ondertussen ook als geluidstechnicus voor verschillende theatergezelschappen, en als sounddesigner en componist voor diverse dans- en theaterproducties, onder meer ‘Pubers bestaan niet’ van Ontroerend Goed (2008) en ‘Invisible’ van Kabinet K (2018).
Het was zijn verloofde, filmmaker Christina Vandekerckhove, die hem verleidde tot het componeren van filmmuziek. Hij maakte de muziek voor haar documentaire ‘Rabot’ (2018), de kortfilm ‘Mia’ (2020), de aflevering ‘Stella’ van de vrt-reeks ‘Lockdown’ en haar fictiedebuut ‘Milano’ (2024). Voor regisseur Nevine Gerits verzorgde hij de score voor de documentaire ‘The Pasha, My Mother And I’ (2023).
