‘Revenge’ met Kevin Janssens opent het 11de Offscreen Film Festival

Het Offscreen Film Festival, de jaarlijkse afspraak voor liefhebbers van cutting edge-cinema en cultfilms, opent op woensdag 7 maart met ‘Revenge’, een stylistische tour-de-force verpakt in een bloedstollend grindhouse-spektakel. Debuterend Frans filmmaakster Coralie Fargeat injecteert een hyper-gewelddadig exploitation-genre, de rape & revenge-film, met een stevige portie feminisme. Matilda Lutz speelt een sexy Barbie die zich ontpopt tot een wraakengel, terwijl Kevin Janssens een overtuigende slechterik neerzet. En Robrecht Heyvaert maakt nog maar eens indruk met zijn camerawerk.

Deze film vormt de prelude voor een drie weken lange cinefiele schranspartij verspreid over Cinema Nova, Cinematek, Cinema RITCS, Bozar en een aantal andere locaties buiten Brussel. Meer dan zestig langspelers en een selectie korte films dingen naar de aandacht van het publiek. Van cultklassiekers over exploitationtitels tot hedendaags werk van onafhankelijke en authentieke filmmakers. Met andere woorden : Offscreen biedt je wat je zelden en te weinig op de grote schermen te zien krijgt.  Voor het volledige programma, zeker kijken op www.offscreen.be

De internationale pers is in ieder geval enthousiast over de openingsfilm ‘Revenge’. De film wordt als huiveringwekkend en spannend bestempeld, en ondermeer bejubeld omwille van het fascinerende vrouwelijke perspectief op een genre dat lang niet altijd goed lag in mannelijke handen : the rape revenge movie. Erger dus dan de gewone wraakfilm.  Maar wraak na aanranding, na verkrachting.  De meest bekende, recentere film uit dit genre blijft ‘Kill Bill’.  Na het relaas van Uma Thurman kunnen we alleen maar blij zijn dat ook een vrouw zich aan dit genre waagt.  Pas op, verwacht vooral niet dat er daarom spaarzaam met geweld of bloed wordt omgesprongen.  Volgens de uitbundige recensies krijgen we stijl, spanning, zwarte humor en meer bloed dan een mensenlichaam kan bevatten.

 

Het begint met een knappe jongedame, Jen (Matilda Lutz) die we zien aankomen met de helikopter bij de villa van haar steenrijke toy boy Richard (Kevin Janssens), van wie ze weet dat hij getrouwd is, maar ze komt voor wat vertier en plezier zorgen. Alles is er mogelijk want er is in de verste verte geen mens te bespeuren. Of toch. De pret wordt verstoord wanneer twee van Richards maatjes, met wie hij gaat jagen, te vroeg op de afspraak verschijnen en ook wel zin hebben in een feestje.  Wat ze onder een feestje verstaan, wordt duidelijk wanneer Richard even het huis uit is. En wat daarna volgt, laat de titel al vermoeden.

‘Revenge’ mag dan bloederig en akelig zijn, de humor verzacht en de vele wendingen verrassen. De mannen zijn kwaadaardig en zwak, zo constateerde Brian Tallerico bij Robert Ebert na het zien van de film op het festival van Toronto : het onderliggende verhaal gaat over het soort mannen dat zulke horror mogelijk maakt : de ene is de eigenlijke verkrachter, de andere de sufferd die wegkijkt en de derde de man die het allemaal mogelijk maakt, die er een sport van maakt om vrouwen te bedriegen en die de wereld alleen maar beter maakt voor de geweldenaars. Tallarico besluit dan ook dat deze film niet alleen veel slimmer is dan de films uit het genre, maar ook veel meer lef vertoont.

Ace cinematographer Robrecht Heyvaert

Heather Wixson van Daily Dead pikte de film dan weer mee op het Fantastic Fest in Austin, Texas, en was vooral onder de indruk van het camerawerk van Robrecht Heyvaert. Vooral de manier waarop hij Jen in beeld brengt is indrukwekkend, zo constateert de dame.  Eerst brengt hij haar in beeld als een lekker ding, een stuk ‘eye candy’ waar de mannen hun ogen niet van af kunnen houden.  Maar naarmate het verhaal evolueert, vertaal de beeldstijl wat de jongedame meemaakt. Er wordt vaak met roze en blauwe gewerkt, en Wixson leest daar een knipoog van Fargeat naar het onderscheid tussen jongens en meisjes.  De finale is volgens deze dame een feest voor het oog. En ook The Hollywood Reporter heeft het in zijn recensie meteen over ‘ace cinematographer’ Robrecht Heyvaert en hoe hij van in het begin indruk met zijn beelden van het epische woestijnlandschap, dat we vervolgens gereflecteerd krijgen in de glazen van de piloot-zonnebril op de neus van Richard.

In zowat iedere recensie die we te lezen kregen wordt het camerawerk van Heyvaert bejubeld.  De cameraman van Adil en Bilall, die ook indruk maakte met het camerawerk in ‘D’Ardennen’, en ook de beelden verzorgde voor ‘Dode Hoek’ en ‘Everybody Happy’, mocht eerder de camera hanteren bij één van de episodes van ‘Snowfall’ die Adil en Bilall regisseerden. Het is duidelijk dat zijn toekomst niet alleen in onze contreien ligt.

Twee op twee ook voor Kevin Janssens, want ook ‘Tueurs’ was een zeer geslaagde anderstalige uitstap.  En er volgen er nog meer : ‘Les Confins du monde’ met Gerard Depardieu, de Nederlandse film ‘Catacombe’ en momenteel is hij samen met Jean-Claude Van Damme ‘The Bouncer’ aan het draaien in de buurt van Dinant. De volgende film van bij ons moet ‘De Patrick’ worden, geregisseerd door Tim Mielants.  Met de adelbrieven van die regisseur (‘Peaky Blinders’) mogen we ons verwachten aan een film waarvan de ambities ook voorbij de landsgrenzen gaan.

 

 

Check Also

DOCVILLE viert 20e editie met ScienceVille, speeddates en Sundance winnaars!

Vanavond start DOCVILLE 2024 met een feesteditie om u tegen te zeggen. Openen gebeurt met …