Overpeinzingen bij de overgang : Eva Küpper over het oude en het nieuwe filmjaar

Als u ergens ‘Gardenia : Before the Last Curtain Falls ‘ op de affiche ziet staan, doe uzelf dan een plezier en pik de film absoluut mee, want het is een pareltje. De documentaire is gemaakt door een Duitse Canadees en een dame van bij ons : Eva Küpper, eerder regisseuse van ‘What’s in a Name’.  De theatermaker die verantwoordelijk was voor het stuk waaruit de film enkele protagonisten volgt, is de befaamde Alain Platel.  Toen Thomas Wallner liet weten dat hij een documentaire wou maken over het stuk van Platel, liet die zich ontvallen dat hij dan beter eerst eens naar het werk van Küpper kon kijken.  Wallner was meteen verkocht.  Gevraagd worden om een documentaire te draaien, het wil wat zeggen.  En Eva wil ook iets zeggen. Als antwoord op onze nieuwjaarsvraagjes.
1) Was 2014 een goed filmjaar voor u en voor de Belgische film en waarom of waarom niet? (hoogtepunten, laagtepunten…)

Voor de Belgische documentaire, die al een aantal jaar flink in de lift zit en internationaal volop in de prijzen valt, was 2014 een uitzonderlijk jaar. De opmars van een reeks getalenteerde ‘Documentary film femmes fatales’ was opmerkelijk en vind ik ronduit fantastisch. Vrouwen met ballen aan hun lijf en het hart op de tong, zoals Griet Teck (‘Feel My Love’), Ellen Vermeulen (‘9999’), Teodora Ana Mihai (‘Waiting for August’) en Sofie Benoot (‘Desert Haze’), om maar enkele namen te noemen, vertelden straffe, fijngevoelige, diepgaande verhalen, die de vinger op maatschappelijke wonden leggen en nog steeds nazinderen.
Voor mij was 2014 eveneens een mooi filmjaar waarbij de film ‘Gardenia, Before The Last Curtain Falls’, die ik samen met de Duits-Canadese regisseur Thomas Wallner regisseerde in Toronto de prijs voor Best Canadian Feature wegkaapte en op het IDFA tot de publiekslievelingen behoorde. Als filmmaker is het een heerlijk moment wanneer een publiek je “filmkind” in de armen sluit en het een eigen leven krijgt, zoals recent ook gebeurde tijdens de cinema-release in Duitsland en België.

2) Wat zijn uw plannen voor 2015?

2015 wordt zowel letterlijk als figuurlijk ‘fast & furious’ want dit jaar krijg ik de kans om m’n passies voor motoren en film (eindelijk!) te verenigen met twee lange-termijn documentaire projecten in ontwikkeling en een derde in productie. Vrijwel onmiddellijk na de première van ‘Gardenia’ ben ik met de opnames begonnen van een intiem, ruig verhaal dat zich afspeelt binnen de intrigerende wereld van de beruchte motorbende de Blue Angels MC. Daarnaast ben ik het verhaal aan het ontwikkelen van blinde, half-verlamde motorrijder in Edinburgh die met behulp van zijn vader zijn jongensdroom wil verwezenlijken om de gevaarlijkste straatrace ter wereld te rijden, de Isle of Man TT. En last but not least, dompel ik me naast al dat chroom en leer ook onder in de zintuiglijke, poëtische idylle van een Europese neo-traditionele dansbeweging waar ik jaren geleden zelf verliefd op ben geworden.

 

3) Wie waren voor u de figuren van het jaar op filmvlak (Vlaanderen, België…)? (dat kunnen acteurs, producers, regisseurs, scenaristen, D.O.P’s, gaffers of om het even wie zijn uit de filmwereld)

Naast de hierboven vernoemde documentaire regisseurs, wil ik graag deze mannen aan het lijstje toevoegen: (mijn voormalige KASK-klasgenoot) Wannes Destoop, Vincent Bal, Adil El Arbi & Bilall Fallah, Bas Devos, Kadir Balci en Sahim Omar Kalifa.

4) Wie worden voor u de figuren van volgend jaar? Wie moeten we in de gaten houden?

Ik ben erg benieuwd naar ‘Tonic Immobility’het langspeelfilm debuut van Nathalie Teirlinck, ‘Paradise Trips’ van Raf Reyntjens en ‘Belgica’ van Felix Van Groeningen. Qua documentaires kijk ik uit naar de beloftevolle film van Pieter-Jan De Pue en hoor ik niks dan goeds over ‘Battles’ van Isabelle Tollenaere, die onlangs in Rotterdam een prijs won.Onze nationale trots en A-list monteur Nico Leunen zal ongetwijfeld ook weer prachtige projecten uit zijn mouw schudden dit jaar.

5) Het contract van Pierre Drouot, directeur-intendant van het VAF, loopt in 2015 ten einde. Hij zal dan 72 zijn. Drouot is sinds 2005 de grote baas van het VAF. De opvolgingskwestie zal niet simpel zijn. Wie moet hem volgens u opvolgen? En eventueel ook, waarom.

Dit is effectief een moeilijke kwestie want Pierre Drouot en het VAF zijn vrijwel synoniemen geworden van mekaar. In elk geval zal het een man of vrouw moeten zijn met een even grote, onvermoeibare passie voor film én documentaire, een sterk politiek inzicht, en een open, (inter)nationale visie om ons Vlaams filmschip veilig door de komende woelige, spannende tijden te navigeren. Erwin Provoost misschien?

Zie ook :

Anderen die onze nieuwjaarsvraagjes eerder al beantwoordden

Check Also

Campagne ‘Vlaamse Film. Grenzeloze Cinema’ verenigt opnieuw Vlaamse filmsector

Dit najaar komen drie langverwachte speelfilms van eigen bodem uit: ‘Julie zwijgt’, Waarom Wettelen’ en …