Mooi volk op de opening van Film Fest Gent

In aanwezigheid van regisseur Cato Kusters en de cast en crew van Julian is de 52ste editie van Film Fest Gent officieel van start gegaan. Tot en met zondag 19 oktober toont het festival werk van grootmeesters en talenten uit het wereldwijde filmtoneel en verwelkomt het nationale en internationale gasten op de rode loper. Tijdens de jaarlijkse World Soundtrack Awards haalt het festival componisten uit hun studio’s en zet hen in de schijnwerpers. Dit jaar schenkt Film Fest Gent een platform aan in totaal 119 langspeelfilms (waarvan 23 debuutfilms) en 38 kortfilms, alsook twee TV-series en twee VR-projecten.

Openen met een debuut

Met haar debuutfilm Julian schrijft Kusters geschiedenis als jongste regisseur ooit die Film Fest Gent mag openen. De film, gebaseerd op het gelijknamige boek van Fleur Pierets, vertelt het aangrijpende verhaal van Pierets’ relatie met haar grote liefde Julian P. Boom. Wanneer Julian haar ten huwelijk vraagt, besluiten ze te trouwen in alle landen waar het huwelijk tussen twee vrouwen wettelijk erkend is. Hun “wereldtournee van de liefde” wordt na vier ceremonies abrupt onderbroken door Julians ziekte en overlijden. Wat begint als een droomproject, groeit zo uit tot een intiem verhaal over liefde, verlies en herinnering.

Voor de 26-jarige Kusters is het bovendien een thuismatch: drie jaar geleden won ze met haar kortfilm Finns Hiel de prijs voor beste Belgische studentenkortfilm op Film Fest Gent. Nu opent ze, als jongste regisseur ooit in de festivalgeschiedenis, de 52ste editie met haar debuutfilm. Het scenario schreef ze samen met Angelo Tijssens, die eerder al succes oogstte met Girl en Close. De film werd geproduceerd door The Reunion, het productiehuis van de gebroeders Dhont.

In aanwezigheid van regisseur Cato Kusters, Fleur Pierets en hoofdrolspelers Nina Meurisse en Laurence Roothooft is de 52ste editie van Film Fest Gent officieel op gang getrapt. Met Julian kiest het festival bewust voor een jong, Belgisch talent dat met haar eerste langspeelfilm meteen internationaal hoge ogen gooit. Na de wereldpremière in Toronto wordt de film in Gent voor het eerst in België vertoond.

De cast bestaat naast Meurisse en Roothooft ook uit Rosalia Cuevas, Peter Seynaeve, Jennifer Heylen en Claire Bodson. De score werd gecomponeerd door Evgueni en Sacha Galperine, bekend van onder meer Loveless, Baby Reindeer en Gagarine.

(Inter)nationale gasten

Vanaf vanavond verwelkomt het festival de cast- en crewleden uit binnen- en buitenland van verschillende films uit het programma op de rode loper. Op deze pagina vind je de meest actuele info over de rode lopermomenten. Zo komen Laura Wandel en Anamaria Vartolomei L’Intérêt d’Adam voorstellen en maken ook Caroline Strubbe (The Silent Treatment), Damien Hauser (Memory of Princess Mumbi), Maja Ajmia Yde Zellama (Têtes brûlées), Dag Johan Haugerud (Dreams (Sex, Love)), Marjolijn Prins (Fantastique), Cole Webley (Omaha), Sophy Romvari (Blue Heron), Theresa Russell (juryvoorzitter en centrale gast in het Classics-programma) en Harris Dickinson (Urchin, slotfilm) hun opwachting in Gent.

Tijdens de jaarlijkse WSA Film Music Days (14 – 16 okt.) komen ook internationaal gerenommeerde componisten zoals Jerskin Fendrix, Emilie Levienaise-Farrouch, Martin Phipps, A.R. Rahman en Debbie Wiseman naar Gent. Ervaren rotten als Volker Bertelmann, Nainita Desai, en Theodore Shapiro geven de kneepjes van het vak door tijdens diverse workshops en Michael Abels, Amritha Vaz en Sandro Morales-Santoro ontvangen in naam van het Composers Diversity Collective de WSA Industry Award.

Officiële Competitie

Zoals elk jaar reikt een internationale jury de Grand Prix voor Beste Film en de Georges Delerue Award voor Beste Soundtrack of Sound Design uit. De twaalf geselecteerde films die daarvoor in aanmerking komen, tonen de veelzijdigheid van de hedendaagse filmkunst: van intieme drama’s tot brutale debuten en van experimentele contemplaties tot meeslepende verhalen die geschiedenis en actualiteit met elkaar verbinden.

In Barrio Triste van de Colombiaans-Amerikaanse fotograaf en muziekvideoregisseur Stillz valt een camera in handen van vier tieners. Het resultaat is een rauw zelfportret van het leven aan de rand in Medellín in de late jaren tachtig, te midden van armoede en geweld. Heel anders van toon is Blue Heron van de Canadees-Hongaarse regisseur Sophy Romvari, die in een intiem filmisch dagboek de fragiele lijn tussen herinnering en rouw onderzoekt.

Het Belgisch-Vietnamese Hair, Paper, Water… van Nicolas Graux en Trương Minh Quý volgt de Vietnamese Cao Thị Hậu die haar kleinkinderen de bedreigde Rục-taal aanleert. Elk woord en elke herinnering weerspiegelt een contemplatie van identiteit en vergankelijkheid. In Memory of Princess Mumbi van de Zwitsers-Keniaanse Damien Hauser reist filmmaker Kuve naar het dorp Umata in een futuristisch Afrika waar hij Mumbi ontmoet, een actrice die hem uitdaagt zijn documentaire zonder AI te maken. Hauser weeft mockumentary, sci-fi-romance en AI-landschappen tot een poëtische ode aan menselijke creativiteit.

Lucrecia Martel, bekend van La Ciénaga en Zama, dingt mee voor de prijzen met haar eerste documentaire, getiteld Nuestra Tierra, waarin de moord op inheems leider Javier Chocobar verbonden wordt met eeuwen van landonteigening in Argentinië. In een quasi-archeologische onderneming doorheen verschillende historische periodes, volgt de Duitse cineaste Mascha Schilinski de vertakkingen van gedeeld leed onder vier jonge vrouwen in Sound of Falling (In die Sonne schauen). Op een boerderijcomplex vloeien tijdlagen in elkaar en vormt de erfenis van onverwerkt verlies de leidraad.

Kelly Reichardt gaat opnieuw een subtiele dialoog aan met genre cinema. In The Mastermind – een minimalistische en melancholische heistfilm – toont ze hoe James B. Mooney (Josh O’Connor) een amateuristische kunstdiefstal beraamt terwijl zijn gezinsleven afbrokkelt. Afbrokkelende gezinnen vinden we ook in The Love that Remains (Ástin Sem Eftir Er) van Hlynur Pálmason. Doorheen korte, vaak humoristische vignettes fileert de IJslander de naschokken van een echtscheiding.

In de poëtische en analoge coming-of-agefilm Strange River (Estrany Riu) laat debuterend Catalaans regisseur Jaume Claret Muxart de ontluikende verliefdheid en verlangens droomachtig hun beloop gaan langs de oevers van de schone Donau. Even zintuiglijk maar totaal anders is Resurrection van Bi Gan waar een door schuld gekwelde “monster-figuur” en een vrouw met een feilloos onderscheidingsvermogen dwalen door hoofdstukken uit de filmgeschiedenis.

De lijst wordt afgesloten door twee films die de dramatische gevolgen van oorlog behandelen. In Timestamp (Strichka Chasu) van Kateryna Gornostai gaat het schoolleven in Oekraïne door ondanks de Russische aanvallen. Zonder interviews of voice-over observeert de film, die in wereldpremière ging op de Berlinale, een schooljaar vol veerkracht bij leerlingen en leerkrachten. The Voice of Hind Rajabvan Kaouther Ben Hania herwerkt de tragische laatste uren van de zesjarige Hind Rajab in Gaza (29 januari 2024) tot een intense docudrama met echte noodoproepen van de Palestijnse Rode Halve Maan als emotionele kern; in Venetië zorgde de film voor een uitzonderlijk lange staande ovatie en won hij de Grand Jury Prize.

25ste World Soundtrack Awards

Geen Film Fest Gent zonder muziek. Tijdens de WSA Film Music Days (14 – 16 okt.) staat de stad opnieuw in het teken van film- en televisiemuziek. Op woensdag 15 oktober worden de prestigieuze World Soundtrack Awards uitgereikt tijdens de feestelijke WSA Ceremony & Concert. We vieren deze jubileumeditie met een speciaal concert: Minimalism in Motion: Glass, Nyman and Beyond, een muzikale ode aan de kracht en invloed van minimalistische film scores.