Cinevox Le cinéma vu par les belges
Ze liet zich al opmerken tijdens Film Fest Gent, maar daar stopt het niet voor Fatma Osman. Met ‘Undocumented Love’ brengt ze haar kortfilm over liefde en verblijfsvergunningen nu ook naar het Kortfilmfestival Leuven, waar ze kans maakt in de Vlaamse competitie.
Het Kortfilmfestival van Leuven staat ook wel bekend als de grootste talentenjacht van de Vlaamse filmwereld, met onder andere prille filmprojecten van Lukas Dhont, Michaël Roskam, Adil El Arbi & Billal Fallah, Fien Troch en Kaat Beels onder de eerdere winnaars in de Vlaamse Competitie. In dat rijtje staat binnenkort misschien ook wel de Somalische Fatma Osman, die ten huize Cinemaximiliaan haar eerste film draaide. Ja, dat leest u goed: wat begon als een geïmproviseerde cinema in het Maximiliaanpark, groeide intussen uit tot een heus productiehuis waar nieuwkomers hun filmgerelateerde talenten kunnen ontwikkelen.
Zo is Fatma Osman nog maar 21 (al vergist ze zelf nog regelmatig van leeftijd), maar heeft al een heel parcours achter de rug. Drie jaar geleden streek ze neer in België, nadat ze opgroeide en studeerde op het platteland van Somalië. Daar moest ze wegvluchten van de terreurorganisatie Al-Shabaab, om uiteindelijk in Brussel te belanden. Maar laat u niet misleiden door die afkomst: Osman is een ongelooflijk gedreven, progressieve en vooral getalenteerde jonge vrouw, die precies weet wat ze wil. In de eerste plaats: studeren, maar daarnaast ook films maken en verhalen vertellen die haar nauw aan het hart liggen. Vooral met dat laatste is ze alvast goed bezig, want voor de film ‘Undocumented Love’ kon ze rekenen op Hans Van Nuffel (‘Adem’) als mentor. Hij hielp haar met de regie, en deed ook een deel van het camerawerk aangezien Osman zelf de hoofdrol op zich neemt.
“Mijn film is een boodschap aan mensen zonder verblijfsvergunning. Sommige van hen gaan tot het uiterste om burger te worden, bijvoorbeeld door met iemand te trouwen waar ze niet van houden. Zoiets zou ik nooit doen. Daarom wil ik hen zeggen: Je hebt de helft van je leven geleefd zoals je bent, je mag een stuk papier dat niet laten verhinderen”, vertelt Osman ons vol overtuiging en met een ongelooflijke maturiteit over de synopsis van haar prent. “Ikzelf ben hier al drie jaar zonder vergunning, maar kijk nu naar mij. Ik heb een film gemaakt, en hij werd geselecteerd voor het filmfestival. Dus als je iets wil bereiken, wees een goed voorbeeld. Doe geen domme dingen, zeker niet als het om de liefde gaat.”
De kortfilm is één van de eersten uit de stal van Cinemaximiliaan, die nog maar sinds een dik jaar ook zelf de schouders zitten onder dergelijke projecten. Daartoe zijn ze onder meer in staat dankzij de inzamelactie op Film Fest Gent vorig jaar, en daarnaast blijven de budgetten laag doordat alles met vrijwilligers wordt gedraaid. Geweldig nieuws voor Osman, al is de organisatie voor haar veel meer dan een doorsnee productiehuis: “Cinemaximiliaan is voor mij een thuis. Zelfs nu ik zo ver ben van mijn familie, voel ik me hier dichtbij familie. Ik voel me niet eenzaam meer.”
In onderstaande video vertelt ze meer over haar eerste ervaringen met film in Somalië, hoe het was om toe te komen in België en om haar film voor het eerst voor te stellen op grote festivals.
‘Undocumented Love’, 3/12, 5/12 en 7/12 in de compilatie Vlaamse Competitie 2 op het Kortfilmfestival Leuven. Tickets hier
