‘Isabelle’ is even Vlaams als Nederlands

Belgen gaan niet naar Nederlandse films, en Nederlanders niet naar Belgische.  En toen moet iemand in Nederland gedacht hebben : En wat als we onze film nu eens vol Belgen stoppen?  Het heeft niet mogen helpen.  Geen kat die hier al van ‘Isabelle’ had gehoord.  Zelfs niet als we zeggen dat het hier om een bewerking gaat van een boek van Tessa de Loo, de Nederlandse schrijfster van wie Ben Sombogaart al eerder ‘De Tweeling’ verfilmde. En ook deze ‘Isabelle’ is geregisseerd door diezelfde Sombogaart. Gelukkig is de film nu uit op DVD en Blu-Ray.

 

Gelukkig, niet zozeer  omdat we eindelijk ons eigen volk te zien krijgen, maar vooral omwille van de krachttoer van Halina Reijn.  De Nederlandse actrice die op een gegeven moment op het punt leek te staan om een carrière in Hollywood te gaan beginnen,  deed een Koen De Graeve’ke voor haar rol.  Ze zat al niet bepaald goed in het vlees, maar ze viel nog eens 20 kg af.  Zo gaat ze er op de duur uitzien als het skelet waarvoor ze in het verhaal moet doorgaan.

 

De film gaat over een Nederlandse filmster, Isabelle Bos, die even wil ontkomen aan de roem en de drukte en er een paar dagen tussenuit knijpt in de Belgische Ardennen.  Blijkbaar denken ze in Nederland dat in de Ardennen alleen Vlamingen wonen.  Want iedereen spreekt er Vlaams.  En is er zonderling.  Zo zonderling dat het niet lang duurt of Isabelle wordt er gekidnapt.   De kidnapper blijkt een Vlaamse schilderes te zijn wiens gezicht lelijk verminkt is.   Precies doordat ze er nogal afschrikwekkend uitziet, mijden mensen haar, of lachen ze haar uit.  En uiteindelijk wordt ze het monster dat mensen van haar maken. Alleen haar hond ziet niet hoe lelijk ze is.  George Clooney heet haar beest.  Aantrekkelijk voor haar, maar een wapen waarmee ze Isabelle kan laten doen wat ze wil.   Ze wil Isabelle uithongeren en schilderen tot ze er bij doodvalt.  Het is de ambitie van Jeanne, zo heet de schilderes, om de menselijke aftakeling in beelden te vatten.  Schoonheid en wreedheid vermengen. Aanvankelijk is er heel wat mediabelangstelling voor de verdwijning van de beroemde filmster — we zien ook Jan Becaus even in beeld verschijnen — maar wanneer de zaak na maanden nog niet opgehelderd is en de Nederlandse nieuwsploegen niet langer massaal naar de Ardennen afzakken, lijkt het lot van de Nederlandse ster bezegeld.  Ze moet dagelijks poseren voor Jeanne, naakt, terwijl ze nog vel over been is.  Halina Reijn geeft zich letterlijk en figuurlijk helemaal bloot in deze rol.

 

 

Alleen een plaatselijke onderwijzer geeft niet op en bijt zich in de zaak vast. Die onderwijzer wordt gespeeld door Wim Opbrouck, die al lang niet meer aan zijn eerste Nederlandse film toe is.  Zo was hij eerder te zien in ‘Kan Door Huid Heen’ en ‘Vreemd Bloed’.  Ook Barbara Sarafian daagt even op.  Zij wil de schoolmeester uit zijn eenzaamheid verlossen, maar zijn obsessie met Isabelle is te groot om nog ruimte te laten voor een andere vrouw.

 

De Vlaamse actrice met de meest opvallende rol is Tineke Caels, in het echte leven een niet onaantrekkelijke verschijning, maar de Nederlanders hadden er flink wat voor over om deze mooie jongedame van bij ons lelijk te maken.   In ‘Isabelle’ speelt Tineke de lelijke Jeanne, die de bloedmooie actrice Isabelle ontvoert.  Haar lelijkheid is haar grote motief.  Haar hele leven lang al wordt ze genegeerd en beschimpt.  Onder meer in het café waar ze werkt.  Dat café wordt uitgebaat door nog een andere bekend gezicht van bij ons, Michel Van Dousselaere.  Hij mocht gewoon een gezapige Vlaming neerzetten.  Meer geluk in ieder geval dan Tineke Caels, die dagelijks twee tot drie uur onder de schmink moest om  tot een monster omgetoverd te worden.  Tineke is bij ons een onbekende naam voor wie alleen met film bezig is, maar tv-kijkers kennen haar zeker van haar rollen in ‘Thuis’ en ‘LouisLouise’.  Niet dat haar fans uit die series haar zullen herkennen. Want ze is echt omgetoverd tot een soort vrouwelijke Elephant Man.  Wie je misschien wel zult herkennen is Monique Van de Ven.

Het is de eerste keer dat Monique Van de Ven, die als jong meisje de muren van menig jongensslaapkamer bedekte, als de wulpse Hollandse meid uit ‘Turks Fruit’.  Haar man in het echte leven is ook haar man op het scherm, Edwin de Vries.  Ze leerde hem kennen toen ze in een film uit 1987 een scène had waarin ze met hem trouwde.

Anouk, die doet niet mee, maar je hoort haar wel met het nummer ‘Crazy’.  Of Jeanne crazy is, of een monster of wat dan ook, dat zie je in ‘Isabelle’, een boeiende psychologische Nederlands-Vlaamse thriller van Ben Sombogaart.

Check Also

Pierre Gryp

Pierre Gryp over zijn kortfilm ‘Code of Life’!

Pierre Gryp studeerde journalistiek. Hij liep stage bij productiehuis Geronimo en kreeg er de smaak …