De Juryleden van De Ensors

De Vlaamse Filmprijzen, of ‘Ensors’ zoals ze vanaf dit jaar heten, worden uitgereikt door een selecte jury.  Het is de derde keer dat de prijzen worden uitgereikt en ieder jaar varieert die jury wat.  Het eerste jaar bestond de ploeg nog volledig uit mensen uit de filmsector, maar sinds vorig jaar is men breder beginnen gaan, meer met persoonlijkheden gaan werken, mensen uit verschillende sectoren van wie duidelijk is dat ze zich een mening kunnen vormen over de dingen die ze zien, horen, voelen en ruiken. Mensen die zelf dingen maken.  Die het klappen van de zweep kennen en hun strepen verdiend hebben.  Zoiets.  In ieder geval, dit zijn de mensen die dit jaar in de jury zetelen.

 

Michaël Borremans, van oorsprong fotograaf, is een kunstschilder met oog voor detail. Zijn fotografische achtergrond vinden we terug in tal van schilderijen. Zijn werken, internationaal tentoongesteld in het MOMA, Museum of Contemporary Art in L.A. Exposities in Bazel, Berlijn en New York, brachten hem internationale erkenning. De kunstwereld situeert Borremans bij de vrij recente stroming van kunstenaars die groot belang hecht aan figuratief schilderen op doek waar ook Luk Tuymans onder valt. De schilderijen van Borremans stralen een zekere geheimzinnigheid en dramatiek uit. Vaak zien we een weergave van mensen die bizarre rituelen uitvoeren. Het idee voor zijn kunstwerken haalt de kunstenaar uit foto’s, landschappen en maskers. Liefhebbers van rockgroep “dEUS” herkennen in de hoes van ‘Vantage Point’ een werk van zijn hand.

Rik D’hiet verwierf naam en faam als scenarioschrijver van tal van televisiereeksen. Begin jaren negentig verschijnen de eerste scenario’s van zijn hand op het televisiescherm: de VTM-reeks ‘Bex en Blanche’ en de televisiefilm ‘Het Paradijs’. Kort daarop schrijft D’hiet 26 afleveringen voor de VRT-advocatenreeks ‘Recht op Recht’. Van 2003 tot 2009 neemt hij de taak van hoofdscenarist op zich voor de televisieserie ‘Flikken’ waarmee hij in 2004 de Joseph Plateauprijs voor het beste televisiedrama in ontvangst mocht nemen. Voor de scenario’s van het zevende seizoen van ‘Flikken’ werd Rik D’hiet gehuldigd met de SACD-prijs voor beste televisiescenarist. Na het einde van ‘Flikken’ start hij met een titanenwerk: de adaptatie van de ‘Monstertrilogie’ van Tom Lanoye.  Dat resulteert in de tv-reeks ‘Het Goddelijke Monster’ van Hans Herbots.  In 2010 werkt D’hiet mee aan de scenarioadaptie van de Vlaamse versie van ‘Alles is Liefde’ ofwel ‘Zot van A’, zijn eerste bijdrage aan een bioscoopfilm. Op dit moment werkt de scenarist aan een nieuwe misdaadserie voor Eén en aan het scenario van ‘Marina’, over het leven van Rocco Granata in een regie van Stijn Coninx. Naast zijn hoofdberoep als scenarioschrijver doceert D’hiet de vakken Scenario, Genre en Hedendaagse Trends in Televisieseries aan het RITS en de UGent. In opdracht van het Vlaams Audiovisueel Fonds staat hij in voor de begeleiding van jonge scenaristen en is hij stichtend lid van de Scenaristengilde en van de Auteurs, de nieuwe Vlaamse beheersvennootschap (een afsplitsing van SACD).

Hilde De Laere kan als producente serieuze adelbrieven voorleggen. Ze debuteert met de kortfilm “The Bloody Olive” in een regie van Vincent Bal. Samen met Erwin Provoost produceerde ze vervolgens “De Zaak Alzheimer” van Erik Van Looy, “The Wedding Party” een Vlaams-Duitse coproductie van de hand van Dominique Deruddere en “Windkracht 10”, de film gebaseerd op de gelijknamige televisieserie. Ook voor twee Vlaams/Nederlandse coproducties neemt ze de rol van producer op zich : “Het Paard van Sinterklaas” en “Blind”. Voor Woestijnvis leverde ze met de Vlaamse film “Loft”, in een regie van Erik Van Looy, een pareltje af dat uitgroeide tot meest bezochte Vlaamse film aller tijden. Ook de Nederlandse en Amerikaanse remake worden voor Woestijnvis door Hilde De Laere geproduceerd. Alle Vlaamse filmliefhebbers kijken alvast uit naar het unieke avontuur van deze laatste.

Bart De Pauw, de Master van het Filmfestival Oostende in 2010, keert dit jaar terug naar de kuststad om plaats te nemen op de voorzittersstoel van de Vlaamse Filmprijzen. De film- en televisiecarrière van Bart De Pauw startte op zeventienjarige leeftijd op de set van “Meester, hij begint weer”. Eerst als figurant, niet veel later als scenarioschrijver van de serie samen met Frank Dingenen. Bart had de schrijfmicrobe te pakken en laat in 1995 de komische jeugdserie “Buiten de Zone” los op televisiekijkend Vlaanderen. Niet enkel fictie geniet Barts aandacht. Samen met Tom Lenaerts brengt hij met de “Schalkse Ruiters” het topprogramma van de jaren negentig. Een mix tussen sketch, een spelprogramma en een praatprogramma. In opdracht van productiehuis Woestijnvis werkt Bart mee aan tal van successeries zoals “De Mol”. Enkele jaren later brengt hij met “Het Geslacht de Pauw” een ironische kijk op het fenomeen reality. Het programma brengt een mix van ware en in scene gezette gebeurtenissen. In 2008 start Bart met zijn eigen productiehuis ‘KoekenTroef’ die onder andere het panelprogramma “De Kazakkendraaiers” maakt. Tussen alle drukke momenten door schreef Bart het scenario van “Loft”, de meest bezochte Vlaamse film ooit, in regie van Erik Van Looy. Binnenkort wordt een nieuwe TV-reeks van zijn hand op het scherm verwacht : “Quiz me Quick”.

Johan Heldenbergh blinkt uit in theater, op televisie en op het witte doek. In het theater speelde hij mee in tal van spraakmakende producties zoals “Ten Oorlog” bij de Blauwe Maandag Compagnie. Met de zelfgeschreven monoloog “Massis, de musical” toert hij door Vlaanderen en boekt overal grote successen. In 2006 stapt Heldenbergh over naar de Compagnie Cecilia waar hij deel uitmaakt van de artistieke leiding. Het toneelstuk “The Broken Circle Breakdown featuring the cover-ups of Alabama”, dat hij samen schreef met Mieke Dobbels werd verfilmd en komt in het najaar 2012 in de bioscoop. Johan Heldenbergh en Veerle Baetens vertolken de hoofdrollen. Zijn eerste rol op het witte doek was in de Oscar- winnende film “Antonia”. Later volgden Vlaamse kaskrakers zoals “Aanrijding in Moscou”, “Ben X” en “De helaasheid der dingen”. In 2010 neemt Heldenbergh voor de eerste keer plaats op de regisseursstoel voor de langspeler “Schellebelle 1919”, een film over en met de inwoners van zijn geliefde dorp Schellebelle. Hij won er de prijs voor Bijzondere Prestatie mee op de Vlaamse Filmprijzen in 2011.

Hans Herbots ging van start in de filmsector als regieassistent na zijn studies film aan het RITS en een opleiding theater aan Open Living Theater. Na enige tijd nam hij de camera zelf in handen om zijn eerste kortfilm “Omelette à la Flamande” te maken. Het werd onmiddellijk een succes. De kortfilm werd geselecteerd voor tal van festivals wereldwijd. In 2001 startte de opname van zijn eerste langspeelfilm, het Engelstalige “Falling” naar het gelijknamige boek van Anne Provoost. Niet veel later nam Herbots deel aan het “Faits Divers”-project van VTM en regisseerde hij “Verlengd Weekend”. Daarop volgt “Windkracht 10”, de grootste Vlaamse productie. Zijn laatste langspeelfilm werd eveneens een groot succes. “Bo”, een verfilming van de bestseller “Het Engelenhuis” van Dirk Bracke. Hans maakte ook enkele succesvolle TV-producties waaronder het meest recente “Het goddelijke monster”, een verfilming van de “Monstertriologie” naar een boek van Tom Lanoye. Voorts neemt hij vaak de stemmenregie op zich van voor de Vlaamse versies van Disney animatiefilm zoals “Finding Nemo” en “Ratatouille”. In het najaar wordt het vooral uitkijken naar zijn eerste internationale TV-productie “The Spirol”.

 

Ruben Impens leerde als assistent van Walter Van den Ende tijdens de opnames van Jeroen Krabbé’s “Left Luggage” de kneepjes van het vak. Met enkele kortfilms verfijnde hij zijn techniek. Sindsdien behoort hij tot de absolute top. In tal van Vlaamse producties was hij verantwoordelijk voor het camerawerk. We vinden hem terug in vier producties van Felix Van Groeningen: “50cc”, “Dagen Zonder Lief”, “De helaasheid der dingen” en “The Broken Circle Breakdown”. Andere films waarvoor hij “Chef Photo” was, zijn “Aanrijding in Moscou”, ‘Adem’, ‘Turquaze’ en ‘Beyond The Steppes’. Ook aan de Nederlandse productie ‘Dagen van Gras’ verleende hij zijn medewerking. Momenteel staan de opnames van een nieuwe langspeler op het programma ‘Brasserie Romantiek’, in regie van Joël van Hoebrouck. Tussen de opnames van de langspelers in verleent Ruben zijn medewerking aan afstudeerprojecten en kortfilms.

Chris Lomme. Het indrukwekkende curriculum van Chris Lomme samenvatten in een beperkte tekst is quasi onmogelijk. Chris Lomme vierde onlangs haar vijftigjarige carrière in de Vlaamse audiovisuele sector. Op twintigjarige leeftijd debuteerde Lomme op televisie in ‘Schipper naast Mathilde’. Het begin van een lange loopbaan waarbij Chris Lomme hoofdrollen en bijrollen speelt in een uitgebreid aantal producties in zowel het theater, op televisie als in film. Zo was ze te zien in de Vlaamse producties ‘Het Sacrament’, ‘Het einde van de wereld’ en het recente ‘Soeur Sourire’. Aardig genoeg was ze nog veel meer te zien in Nederlandse films met schitterende vertolkingen in ‘Vlimmen’, ‘Het meisje met het rode haar‘ en ‘Stille Liefde’. Ook haar televisiecarrière is rijk gevuld. ‘Johan en de Alverman’, ‘Recht op Recht’ en ‘Dubbelleven’ zijn slechts enkele voorbeelden. Het theater kan je bestempelen als haar tweede thuis. Van begin jaren zestig tot 1991 was Chris Lomme verbonden aan de KVS waar ze meespeelde in tal van theaterstukken uit het repertoire zoals bijvoorbeeld ‘Othello’. Ook maakte ze voorstellingen met vele andere theatergezelschappen zoals de Blauwe Maandag Companie, De Meeuw, het NTG, ‘T Arsenaal en Braakland/Zhebilding waar ze tevens meter van is. Stukken die ongetwijfeld bijblijven zijn ‘Spoon River’ en ‘Masterclass’ waar Chris Lomme de rol van Maria Callas op zich nam, alsook de monoloog ‘Zoon’. In 2012 koos ze voor een samenwerking met Jo de Meyere om de dialoog ‘Achter de Wolken’ te brengen, de eerste keer dat beide klasse acteurs samen aan een productie werkten. Haar passie voor poëzie komt tot uiting in het poëzieprogramma ‘Mijn leven langs de poëzie om’, in Vlaamse theaters en talrijke voorleessessies zoals op het Zuiderzinnen festival.

Barbara Sarafian treedt dit jaar aan als Master van het Filmfestival. De actrice verzamelde naam en faam met glansrollen op het kleine scherm en op het witte doek. Haar eerste stappen in de mediawereld zette Sarafian op de radio in programma’s zoals ‘Sonja Duplex’ van Studio Brussel en ‘De Nieuwe Wereld’ van Radio 1, beiden komische nieuwsprogramma’s. Het komische bleef behouden bij de overstap naar televisie in de programma’s ‘Alles kan beter’ en het recente ‘Tegen de Sterren op’ waar ze in de huid kruipt van tal van bekende figuren. Barbara Sarafian gaat ook de serieuze rollen niet uit de weg in onder andere ‘De Ronde’ en ‘Dubbelleven’. Op het grote doek vertolkte Barbara Sarafian tevens een aantal onvergetelijke hoofdrollen. Voor haar rol als Matty in ‘Aanrijding in Moscou’ ontving ze tal van binnen- en buitenlandse prijzen. Voor 2012 staan diverse nieuwe projecten op stapel zoals de televisieserie ‘Clan’ en de langspeelfilm ‘Brasserie Romantiek’.

 

Frieda Van Wijck, tegenwoordig beter bekend als Juf Frieda, startte haar carrière als journaliste bij de radio’s van de toenmalige BRT. Daaropvolgend ging ze aan de slag op de nieuwsredactie. Meer en meer trad Van Wijck op de voorgrond als presentatrice van politieke debatprogramma’s zoals ‘Coninckx en Van Wijck’ en ‘De Zevende Dag’. In 2006 stapt ze over naar Woestijnvis waar ze Mark Uytterhoeven opvolgde als anker van ‘De Laatste Show’. Na drie jaar opteerde ze ervoor om de dagelijkse presentatie van het programma over te dragen aan Michiel Devlieger.  Vervolgens ging Frieda twee nieuwe uitdagingen aan: ‘Cobra TV’, een cultuurmagazine op Canvas en ‘De Klas van Frieda’, een spelprogramma waar twee duo’s bekende Vlamingen het tegen elkaar opnemen onder het deskundig oog van Juf Frieda. Het programma is op dit moment bezig aan het derde seizoen.