Christophe Van Rompaey heeft een film gedraaid in Nederland. Hij vertelt er u alles over in volgende talking heads :
– Is ‘Lena’ een Nederlandse film?
– Is ‘Lena’ een commerciële film?
– Waarom heeft het zolang geduurd eer hij zijn tweede langspeelfilm draaide?
Niet te zien in een talking-head: het China-project.
“Ja, hoe is het met dat China-project? Ik weet het niet. De laatste keer dat ik de producent daarvan hoorde, bleek dat nog te leven. Ik sta er nog altijd achter. Dat is een origineel idee van Christophe Leue, en hij is de zaakvoerder van een productiehuis dat Sancta Media heet. Zij hebben onder andere ook de ‘W@=d@?’ -serie gemaakt, onder andere ook in China. En ze hebben hun contacten daar ook en zo. En daar heeft Christophe het idee gevonden voor een verhaal dat zich in drie verschillende tijden zou afspelen. Schitterend verhaal, echt waar, maar krijg het maar gefinancierd hé. We hebben er internationaal met heel veel mensen over gepraat, heel veel grote partijen die daarin geïnteresseerd zijn, maar die zoiets hebben van : kom af als het af is. Makkelijk gezegd natuurlijk, want je draait zoiets niet zonder centen. Als niemand het risico neemt, ja, dan wordt dat project niet gemaakt. En het is het soort film dat je niet met wat kleingeld kunt gaan draaien. We hebben van China zelf het voorstel gekregen om de film met plaatselijk geld te draaien, op voorwaarde dat we de inhoud helemaal veranderen (lacht). Als je per se een film wilt draaien, dan kun je dat dan doen, maar het is nooit mijn ambitie geweest om Chinese promofilms te gaan draaien. Ik begrijp dat het moeilijk is om fondsen in Europa te vinden voor een Belg die in China gaat draaien, en waarvan 70 % in het Mandarijns is en gedeelten in het Engels, dat dat voor veel mensen niet prioritair is. Het wordt blijkbaar steeds moeilijker om projecten die niet in een vakje passen gemaakt te krijgen.”
(setfoto ‘Aanrijding in Moscou’ : Kris Dewitte)