In de intrigerende internationale coproductie Mr. K van regisseur Tallulah H. Schwab, duiken Barbara Sarafian en Sam Louwyck samen met cultacteur Crispin Glover in een surrealistische nachtmerrie. De film, die zijn wereldpremière beleefde op het prestigieuze Toronto International Film Festival, vertelt het verhaal van een rondreizende illusionist die gevangen raakt in een mysterieus hotel waar de uitgang onvindbaar blijkt . Sarafian en Louwyck, twee van Vlaanderens meest eigenzinnige acteurs, brengen hun unieke flair naar deze raadselachtige wereld. In dit exclusieve dubbelinterview delen ze hun ervaringen op de set, hun interpretatie van de film en de samenwerking met een internationale cast. Een blik achter de schermen van een film die de grenzen tussen realiteit en verbeelding doet vervagen. De film loopt vanaf 7 mei 2025 bij ons in de zalen.

Dag Sam, dag Barbara. Kunnen jullie kort vertellen waar Mr K over gaat?
Barbara Sarafian: Mr K is een kafkaiaans verhaal over een man die op zoek gaat naar een hotel, er één vindt, en vervolgens in een soort labyrint belandt vol bizarre figuren. Waaronder mijn personage, en dat van jou ook, hé Sam?
Sam Louwyck: Zeker. Mijn personage is echt héél vreemd. Jouw personage heeft nog wat meer taal…
Barbara Sarafian: Woordjes.
Sam Louwyck: Ja, woordjes. In dat hotel zit iedereen vast. Niemand vertrekt, maar niemand lijkt dat erg te vinden—behalve de hoofdfiguur. En daar begint de hele hetze.
Barbara Sarafian: De bedoeling is dat hij er gewoon één nacht zou verblijven, op weg naar een job als illusionist. Maar dat nachtje duurt lang. Het is een claustrofobisch verhaal.
Barbara, kan je iets meer vertellen over jouw personage in deze film?
Barbara Sarafian: Ik speel de receptioniste van het hotel. Samen met mijn hondje hou ik in de gaten wie er durft binnen te komen. Dat is eigenlijk hoe de film begint: “Hey, wat komt gij hier doen?” Mijn personage controleert alles en iedereen. Altijd op haar hoede.
Wat trok jullie aan in het scenario toen jullie werden gevraagd?
Barbara Sarafian: (lacht) Geld. Nee, tuurlijk niet. Ik vond het gewoon geestig. Ik hou van films die op papier ‘fantastisch’ lijken, maar eigenlijk over heel herkenbare dingen gaan. Tallulah, de regisseur, koos echt voor een uitgesproken stijl, weg van het naturalisme. En dat intrigeerde me. Ik vroeg me wel af: hoe gaat ze dat in godsnaam produceren? Want dat vraagt véél. Maar uiteindelijk is het prachtig geworden, toch?
Sam Louwyck: Absoluut. Ik stond meteen achter dit project. Ik hou van bijzondere dingen—kijk maar naar mijn vrienden (knikt naar Barbara en lacht). Toen ik Tallulah ontmoette, wist ik direct: dit is iemand met een brein, een hart én een ziel die anders denkt. Dat prikkelde me. En het resultaat? Een verrassend mooie, zelfs grappige film. Ik ben heel blij dat ik daar deel van mocht uitmaken.
De film zit vol excentrieke personages. Hoe slaagde Tallulah Schwab erin om daar een geheel van te maken?
Sam Louwyck: Ik denk dat zij dat beter wist dan wij. Mijn personage is een eenzaat. Hij is er gewoon—waar hij vandaan komt, waar hij naartoe gaat, niemand weet het. Dus het was echt aan haar om al die figuren met elkaar te verweven. Ik wist vaak niet waar andere personages zich bevonden of wat ze deden.
Barbara Sarafian: Tallulah schreef zelf het scenario, en dat heeft ze over een lange periode gedaan, met vele versies. Voor mij was dat voldoende om haar volledig te vertrouwen. Als acteur werk je vaak vanuit je personage, maar bij Mr K is het verhaal zélf de motor. Het hoofdpersonage—gespeeld door Crispin Glover—voelt verwarring en verbazing, en dat sleurt je mee. Het hotel lijkt statisch, maar na een tijd voel je dat het toch leeft. Het heeft een hartslag.
De film oogt groots en technisch uitdagend. Hoe was het om in die decors te staan?
Sam Louwyck: Ik was vooral blij dat ík de producent niet was. (lacht) Er kwamen enorm veel technische eisen bij kijken. Niet zozeer van ons…
Barbara Sarafian: Ik heb niks geëist, hoor. (lacht)
Sam Louwyck: Nee, ik ook niet. Het enige wat ik af en toe vroeg was: “Heb je wat je nodig hebt?” Dat vind ik belangrijk. Als acteur moet je alles geven, maar een producent moet zóveel tegelijk beheren. Dit moet echt een ‘pain in the ass’ geweest zijn om te maken.
Barbara Sarafian: Een film zoals deze, visueel rijk en gestileerd, is bijna een ‘fantasy store’. Dat is een aparte tak van cinema. En toch is Tallulah erin geslaagd om dicht bij onze realiteit te blijven.
Waarom moeten mensen volgens jullie naar Mr K gaan kijken?
Sam Louwyck: Omdat het meer is dan een film—het is een kunstwerk. Mooi gemaakt, met inhoud. Het zet je aan het denken, maar brengt ook een glimlach. Je verlaat de zaal met een lichte frons én een warm gevoel. En die combinatie maakt het leven net boeiend.
Cinevox Le cinéma vu par les belges

