Tijdens het filmfestival van Tallinn kreeg Zondag de Negenste, het langverwachte fictiedebuut van Kat Steppe over de gebroeders Horst en Franz, gisteravond een eervolle bekroning. Monteur Jan Van Der Weken werd door de internationale jury onderscheiden met de Special Jury Prize for Best Editing, na de wereldpremière van de film.
Een montage die emoties laat resoneren
De jury loofde de film om zijn uitgesproken gevoel voor ritme en emotionele gelaagdheid. Over hun keuze zeiden ze:
“Door heen en weer te bewegen tussen verleden en heden in een niet-lineaire tijdslijn, laat de film ons Horst zijn verwarring voelen. We zien zijn gewelddadige uitbarstingen, frustratie en woede, en de littekens uit zijn kindertijd die hem nooit hebben verlaten. En toch, dwars door al die chaos heen, maakt hij opnieuw verbinding met een verrassend nieuw leven — een leven waarin hij een bestaan vol pijn onder ogen ziet, opnieuw zijn evenwicht vindt, en nieuwe kracht, zelfstandigheid en zelfs liefde ontdekt.”
Het citaat vat de kern van de film treffend samen: een verhaal dat laveert tussen broze herinneringen en rauwe emoties, en dat toont hoe menselijkheid soms juist in momenten van ontreddering ontstaat.
Het is een beschrijving die niet alleen de montage eert, maar ook de diep menselijke laag van de film raakt — het zoeken naar houvast, zelfs wanneer het geheugen rafelt.
Broers die elkaar terugvinden, ook al zijn ze elkaar al lang kwijt
Na dertig jaar ontmoeten de broers Horst en Franz elkaar opnieuw. Horst, die kampt met Alzheimer, woont tegen zijn zin in een woonzorgcentrum. Franz arriveert met zijn eigen verlangens, zorgen en verwachtingen, in de hoop dat zijn broer hem alsnog kan helpen. Wanneer Andrea, de grote liefde van Horst, plots opnieuw verschijnt, wordt duidelijk dat sommige verhalen nooit helemaal afgesloten raken.
Oude passies lichten weer op, wonden uit het verleden worden opnieuw blootgelegd en de rivaliteit tussen de broers blijkt dieper te zitten dan ze zelf kunnen navertellen. De film verweeft hun herinneringen met die van de bewoners van het woonzorgcentrum, en toont zo dat zorgen voor elkaar misschien wel de meest wezenlijke vorm van menselijkheid is — zelfs wanneer het geheugen zelf soms tekortschiet.
Echte mensen, echte plekken
Kat Steppe combineert in dit debuut haar liefde voor documentaire met een fictionele vertelkracht. Ze draaide in het Woonzorgcentrum OLV Antwerpen, waar bewoners met Alzheimer naast professionele acteurs voor de camera stonden. Die keuze geeft de film een eerlijkheid en een zachtheid die je voelt in elke scène.
De cast wordt gedragen door Josse De Pauw (De Twaalf, Patrick) en Peter Van den Begin (1985, Tabula Rasa). Daarnaast zijn er sterke rollen voor Frank Lammers, Kristien De Proost, Yoann Blanc en Edwige Bailly.
Van Tallinn naar Oostende
Met de bekroning in Tallinn begint voor Zondag de Negenste een reis die straks verder gezet wordt in eigen land. De film mag namelijk het Filmfestival Oostende openen op vrijdag 30 januari 2026 — een moment waarop de stad opnieuw helemaal in het teken zal staan van verhalen en verbeelding.
FFO loopt van 30 januari tot en met 7 februari 2026, en opent dus letterlijk én figuurlijk met een film die herinnert aan wat ons verbindt: ons verleden, onze kwetsbaarheid en de zorg die we elkaar onderweg kunnen geven.

Gesteund door vele handen
Zondag de Negenste is een productie van Panenka, met steun van het VAF, in coproductie met Isabella Films en VRT1. De film kwam tot stand dankzij steun van onder andere Screen Flanders, Creative Europe, Eurimages, Streamz, Proximus, Torino Filmlab, het Nederlands Filmfonds, de Nederlandse Productie Incentive, Alzheimer Liga Vlaanderen, Stop Alzheimer en het woonzorgcentrum OLV Antwerpen.
De release in Belgische zalen volgt in februari 2026, via Paradiso Filmed Entertainment.
Kat Steppe vatte het zelf mooi samen: “De film raakt aan het idee dat we zijn wie we zijn dankzij ons verleden, dankzij ons vermogen dat verleden terug op te roepen.”
Cinevox Le cinéma vu par les belges


