De voorbije zomer stond Jonas Govaerts op de set van wat zijn eerste langspeelfilm moet worden. Een film waar enorm naar uitgekeken wordt. ‘Welp’ moet hij heten. De eerste Vlaamse highquality volbloed horrorfilm. Geen film waar zo’n buzz rond hangt. En zo’n lijkengeur. Govaerts had dan ook al een stevige reputatie opgebouwd met zijn kortfilms en zijn tv-werk. En wie het script gelezen heeft, is al helemaal in extase over ‘Welp’. Hoe Govaerts zelf tegen het voorbije en het komende filmjaar aankijkt, kunt u een beetje afleiden uit zijn antwoorden op onze nieuwjaarsvraagjes.
1) Er zijn in 2013 vrij veel Vlaamse films uitgekomen. Welke vond u persoonlijk de beste?
Zonder twijfel ‘L’étrange couleur des larmes de ton corps’ van Hélène Cattet en Bruno Forzani (niet Vlaams, wel Belgisch). Ik had al gehoord dat ‘Amer’, hun eerste film, iets voor mij zou zijn, maar ik had niet verwacht zo overdonderd te worden. Hun film is één grote hypnotiserende liefdesbrief aan het werk van Dario Argento en Mario Bava, regisseurs waar ik zelf ook zot van ben. Echt een trip en één van mijn lievelingsfilms van dit jaar.
2) Wie is voor u de Vlaamse filmfiguur van het jaar?
Nicolas Karakatsanis, de cameraman van ‘Welp’. Ik had al wel vaker met hem gedraaid, maar kortfilms en videoclips zijn toch net even iets anders dan een langspeler! Zijn setervaring, inventiviteit en doorzettingsvermogen hebben onze film echt naar een hoger niveau getild – ik zelf was de eerste weken op de set vooral bezig met achter de verkeerde monitor te gaan staan en over de dollyrails te struikelen.
3) Waar hoopt u in 2014 op filmvlak mee bezig te kunnen zijn?
Met ‘Welp’! De film komt uit in oktober en ik hoop stilletjes toch dat hij langer dan één week in de cinema blijft hangen. En ze hebben me ondertussen ook gevraagd voor een cool Brits horrorproject, iets ‘Evil Dead’-achtigs, dus hopelijk komt daar binnenkort iets van.
4) Welke zijn de Belgische en eventueel internationale films waar u naar uitkijkt?
‘Violet’ van Bas Devos, met wie ik nog in de klas heb gezeten op Sint Lukas. Hij heeft met dezelfde cameraman gewerkt als ik, Nicolas Karakatsanis, en de hoofdrollen in zijn film worden ook door jongeren vertolkt – maar daar houden de gelijkenissen met ‘Welp’ dan ook op. ‘Violet’ is eerder experimenteel en de beelden die ik al heb gezien, zien er fantastisch uit. Ik heb ook een cameo in de film, als fotograaf. Op school vroeg ik Bas altijd om mee te spelen in mijn acteursoefeningen, en nu heeft hij eindelijk wraak kunnen nemen.
5) Is er een Vlaamse filmmaker, acteur, actrice, D.O.P., setdesigner of iemand anders uit de branche, die we speciaal in de gaten moeten houden?
Maurice Luyten, de jongen die de hoofdrol speelt in ‘Welp’. Ik zit nu volop in montage, en ik kan nog altijd niet geloven hoeveel geluk ik met hem heb gehad. De perfecte uitstraling, en daarbovenop ook nog eens super professioneel en geconcentreerd. Ik heb zelfs één scène moeten herschrijven omdat Maurice als enige doorhad dat er iets niet aan klopte! Maurice acteert niet alleen, hij maakt ook zijn eigen kortfilms. En ik moet toegeven : hij staat al een pak verder dan ik op mijn twaalfde. En ik hoor ook heel goeie dingen over ‘Sonnet 81’, de kortfilm van Maaike Neuville, waarmee ze op Leuven Kort een Wildcard heeft gewonnen.
6) Wie breekt er nationaal en internationaal door?
Nationaal : Ik ben fan van het regisseursduo Adil El Arbi en Bilall Fallah : hun eerste film, ‘Image’, is nog niet af, en ze zijn al aan de tweede (‘Black’) bezig! Internationaal : ik was geen fan van ‘Marina’, maar ik vond het wel indrukwekkend hoe hard Matteo Simoni zich gesmeten heeft voor die rol. Accenten vormen duidelijk geen probleem voor hem, en het is niet bepaald een lelijke jongen, dus met wat geluk gaat hij achter Matthias Schoenaerts aan.
Zie ook :
Jonas Govaerts in het bioscoopjournaal over de crowdfunding van zijn film
Jonas Govaerts in het bioscoopjournaal op de set van zijn film