Met de rol van Georges, de vader uit ‘Café Derby’, zet Wim Opbrouck wellicht zijn beste filmvertolking neer. In een zeer mooie, sfeervolle en aangrijpende film van Lenny Van Wesemael, die met deze film meteen haar langspeelfilmdebuut maakt. Een debuut waarmee ze ook meteen het Filmfestival van Oostende mag openen.
Het verhaal gaat over een man die in zijn ondernemerszin-en drang zijn hele gezin meesleept in telkens nieuwe avonturen. Deze keer wil hij een café beginnen vlakbij de luchthaven waar de paus een mis zal opvoeren. We schrijven 1985 en Georges ruikt wijwater en geld.
Wij hadden tal van gesprekken met Wim en je krijgt hier heel veel uittreksels uit die gesprekken op een rij. Over hoe het is om marktkramer te zijn, over dat toch wel speciale tijdsgewricht dat de jaren ’80 was, over acteren in het West-Vlaams en in tal van andere accenten, over kinderen als tegenspelers, over Monic Hendrickx, over het nut van repetities, en heel veel meer. Wim kan blijven praten, en wij kunnen naar hem blijven luisteren. U hopelijk ook. U kent het systeem : klik gewoon op de items die hieronder staan opgesomd en u hoort en ziet hem praten. Veel kijk-en luistergenot.
– Wim pitcht ‘Café Derby’ : het verhaal
– Wim vindt zijn rol een cadeau
– Wim over zijn tegenspeelster : het klikt met Monic
– Wim vindt ‘Café Derby’ geen komedie
– Wim vindt het een autobiografische film
– Wim is een zeer goeie verkoper
– Wim wil niet altijd in het West-Vlaams spelen
– Wim doet niet aan method-acting
– Wim over repeteren en over het echte café
– Wim over de verscheidenheid van rollen
Zie ook :
Lenny Van Wesemael over ‘Café Derby’