‘Rundskop’ grote winnaar van de Vlaamse Filmprijzen!

De Vlaamse Filmprijzen uitgereikt aan eind van geslaagd 5de Filmfestival van Oostende

De Uitreiking van de Vlaamse Filmprijzen dringt zich na de 2de editie al op als een blijver.  Heel veel bekende gezichten en veel volk voor de ceremonie die zaterdagavond in het Kursaal van Oostende plaatsvond. De grote winnaar van de avond was de film ‘Rundskop’ die 6 prijzen in de wacht sleepte, maar ook ‘Adem’ kon een aantal nominaties verzilveren.

 

Vlaams Minister van Natuur, Milieu en Cultuur Joke Schauvliege overhandigde de Prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Film ter waarde van 12500 € aan Gust Van Den Berghe, de regisseur van ‘En Waar de Sterre Bleef Stille Staan’ of ‘Little Baby Jesus of Flandr’ en ‘Blue Bird’.  Ze prees de durf en de originele aanpak van de jonge regisseur en zei dat hij volgens haar nog maar aan het begin staat van een ongetwijfeld rijke filmcarrière.

 

Peter Van Den Begin was dit jaar de master van het Festival van Oostende en mocht de ceremonie op gang helpen trekken.  Als juryvoorzitter die zelf te zien was in een genomineerde film, ‘Frits & Freddy’, had hij geen stemrecht, maar was het zijn taak om toezicht te houden op de goeie gang van zaken.  Terwijl de jury vorig jaar uitsluitend bestond uit mensen uit de filmbranche was het dit jaar de keuze van master Van Den Begin en het Festival Oostende om de jury uit te breiden met persoonlijkheden die zich in verschillende kunstdisciplines verdienstelijk hebben gemaakt.

 

Naast fotografe Lieve Blancquaert, producent Hans Bourlon, presentatrice Phara De Aguirre en actrice Els Dottermans, zetelden ook muzikant Piet Goddaer, columnist Jan Mulder en filmregisseur Christophe Van Rompaey in de jury.   Zij bekeken de 13 Vlaamse films die het voorbije jaar in de Vlaamse bioscopen te zien waren, nomineerden 7 van de films voor prijzen in 11 verschillende categorieën en kozen uit de lijst van genomineerden de winnaars die zaterdag werden bekend gemaakt.  Dit zijn ze :

 

De Prijs voor de Beste Film : ‘Rundskop’.

‘Adem’ is dan wel de Vlaamse film die tot nu toe in het buitenland de meeste prijzen heeft binnengehaald en ook hier bij ons op enorm veel bijval kon rekenen van pers en publiek, ‘Frits & Freddy’ blijft nog even de meest bekeken film van het jaar (al kan hij ieder moment voorbijgestoken worden door ‘Rundskop’), iedereen was het er helemaal mee eens dat de prijs voor de beste film voor de film van Michael Roskam was.

 

Peter Van den Begin : “Ik ken maar weinig Vlaamse films waarvan ik denk : shit shit shit, daar ben ik jaloers op.  Ik ben zeer benieuwd naar zijn tweede film.”

 

De Prijs voor de Beste Acteur in een Hoofdrol : Matthias Schoenaerts voor zijn rol in ‘Rundskop’.

Dit was de enige categorie waarover eigenlijk helemaal geen discussie bestond.  Phara De Aguirre, die samen met Johan Heldenbergh deze prijs mocht uitreiken, zei dan wel dat ‘kiezen tussen 3 geweldige mannen moeilijk kan zijn’, en nam zich voor zich te beperken tot het kussen, maar dat zal vooral geweest zijn omdat ze gewoon zin had om Matthias Schoenaerts te kussen. Iedereen was het er dan wel over eens dat Stef Aerts een geweldige vertolking neerzette in ‘Adem’ en Tom Van Dyck was inderdaad hilarisch in ‘Frits & Freddy’, maar Matthias Schoenaerts vond zichzelf helemaal opnieuw uit voor ‘Rundskop’.  Zijn vertolking als Jacky Vanmarsenille heeft voor een complete ‘ontbolstering’ gezorgd van een acteur die klaar is voor het werk op een hoger niveau.  Dat Matthias Schoenaerts uit Frankrijk afzakte, waar hij samen met Jacques Audiard aan het repeteren is voor zijn nieuwste film, toonde aan hoe belangrijk hij deze prijs vond.  Schoenaerts was gul met zijn bedankingen.  Eerst en vooral bedankte hij de organisatoren, want hij leek oprecht blij met zijn bekroning.  Hij dankte ook Michael Roskam,  zijn moeder en zijn vader, die toekeek vanuit de hemel en zag dat het goed was. Tegelijkertijd relativeerde hij de waarde van de bekroning met een quote van Woody Allen die ooit zei dat alle acteurs dezelfde rol zouden moeten spelen om enigszins te kunnen inschatten welke de beste acteur is.  Hoewel, Tom Van Dyck en Stef Aerts in de rol van Jacky Vanmarsenille, ook dan is de winnaar wellicht bekend.

 

Peter Van Den Begin : “Matthias had zich in het verleden al een goeie acteur getoond, maar met zijn rol in ‘Rundskop’ is hij in één ruk een aantal treden hoger geklommen naar de top.  Waar hij thuishoort.  Hij heeft met ‘Rundskop’ de stap gezet naar een internationale carrière.  Want nu ook blijkt.  Hij is de eerste echte ster van de Vlaamse film.  Zo’n acteur waarvoor mensen speciaal naar de cinema gaan.”

 

De Prijs voor de Beste Actrice in een Hoofdrol : Agnieszka Grochowska voor haar rol in ‘Beyond the Steppes’.

De dame kon het niet geloven.  Ze was speciaal uit Polen gekomen en moest die nacht alweer vertrekken naar Toronto.  Een piepjong meisje in het echt.  Maar een verbluffende actrice vooral.  Velen ontdekten nu pas de film ‘Beyond the Steppes’ die dankzij de Vlaamse Filmprijzen toch nog de erkenning krijgt die veel eerder had moeten komen.  Maar ook hier een bekroning die dik verdiend was.  Charlotte Vandermeersch die zelf genomineerd was voor haar rol in ‘Turquaze’ was de eerste om toe te geven dat de prijs voor de jonge Poolse helemaal terecht was.  Veel te weinigen hebben de film tot nu toe gezien, maar hij komt binnenkort op dvd uit.  We houden u hier uiteraard op de hoogte.

 

Peter Van Den Begin : “Ik vond haar vertolking zeer intens en zeer intrigerend.  En ze zat natuurlijk ook in een goeie film van een regisseuse die trouwens ook uit het niets komt.  Ze draagt echt die film.  Straffe madam.”

 

De Prijs voor de Beste Acteur in een Bijrol : Jeroen Perceval voor zijn rol in ‘Rundskop’.

Dit was de prijs waarvoor Michael R. Roskam de eerste keer het podium op mocht.  Perceval was er niet bij, zijn twee concurrenten waren wel aanwezig : Sam Louwyck en Wouter Hendrickx. In deze categorie was het bijzonder spannend, want dit waren allemaal ongelooflijk sterke vertolkingen.  Wouter Hendrickx – de Gene Hackman van de Vlaamse film – won vorig jaar al in deze categorie en had daardoor misschien iets minder kans.  Sam Louwyck had ook gekund, want de ingetogen en ongewoon sobere vertolking van deze waanzinnige durfal was niet minder uitmuntend dan die van Perceval, maar wellicht kreeg Perceval een extra schouderklopje voor het haast perfecte West-Vlaams dat hij als Antwerpenaar uit zijn mond kreeg.  ‘Het verschil tussen Matthias en Jeroen was 27 kilo,’ grapte Michael R. Roskam.  En hij besloot met ‘Jeroen, ik zie u graag.’

 

Peter Van Den Begin : “Wat Jeroen in de film doet, is eigenlijk even straf als wat Matthias doet.  Hij deed me denken aan een Robert Duvall in zijn beste rollen.  Ik ken Jeroen al lang, ik weet waar hij vandaan komt, en dat maakt het alleen maar indrukwekkender. Ik vind dat echt iemand om in het oog te houden.”

 

De Prijs voor de Beste Actrice in een Bijrol : Anemone Valcke voor haar rol in ‘Adem’.

Dit was de eerste prijs die werd uitgereikt en hij was meteen goed voor een heel mooi moment.  Het jonge meisje dat een uitstekende vertolking neerzette in ‘Adem’ vond geen woorden om haar ontroering te vatten en zei dan maar ‘ik ben hier niet goed in’.  Ze zu er wel eens heel goed in kunnen worden. Want als ze op het hoge niveau blijft acteren dat ze in ‘Adem’ etaleerde, dan is dit pas een eerste van een hele reeks prijzen.

 

Peter Van Den Begin : “Ook bijzonder, ze sprong er echt wel uit voor mij.  Jong, aanstormend talent.  De momenten dat ze in beeld komt, zuigt ze echt de aandacht naar zich toe. ”

 

De Prijs voor de Beste Regisseur : Michael R. Roskam voor ‘Rundskop’

Als je de beste film van het jaar maakt, dan ben je de beste regisseur kan je zeggen.  Zijn twee concurrenten maakten heel andere films, maar evenzeer uitstekende prenten.  Vanja D’Alcantara en Hans Van Nuffel mogen wat ons betreft in de toekomst zeker nog bekroond worden in deze categorie, maar eerlijk is eerlijk, deze prijs behoort Michael R. Roskam toe.  Hij was echt ontroerd en bleef bij iedere passage op het podium iets langer hangen.  Met deze prijs was zijn avond helemaal geslaagd.

 

Peter Van Den Begin : Ik ken de mens niet, maar ik weet wel dat ik wellicht zoals iedere Vlaamse acteur dolgraag met hem zou willen werken.  Je moet het maar doen, bij je eerste film de lat over de hele lijn zo hoog leggen dat iedereen tot het uiterste moet gaan.  Sterk.”

 

De Prijs voor de Beste Muziek : Bert Ostyn voor zijn composities in ‘Turquaze’.

Rare intro van jurylid Piet Goddaer, die verkondigde dat de winnaar volgens hem al bekend was toen hij in ’22 Mei’ de muziek van Mike Gallagher had gehoord.  Inderdaad een goeie soundtrack, met een heel sterke song van ‘The Bony King of Nowhere’ (Bram Vanparys) bovenop. Maar dé ontbrekende naam op het lijstje hier was toch Raf Keunen, die zeer atmosferische muziek maakte bij ‘Rundskop’.  ‘Mijn film zou nooit geweest zijn wat hij was, zonder de muziek van Raf,’ zei Michael R. Roskam nog, toen hij tijdens de Café On Tour-vertoning in Oostende zijn film mocht inleiden.  Deze categorie kampte zeker met een luxe-probleem. Want de muziek van ‘Spinvis & Geike Arnaert’ voor ‘Adem’ mocht zeker ook niet ontbreken op deze nominatielijst en wat Bert Ostyn deed in ‘Turquaze’, was dan weer straf omdat het ten eerste een vrij klassieke filmscore was die echt wel afweek van wat hij gewoonlijk doet met ‘Absynthe Minded’. Zonder etnische muziek te maken, slaagde hij erin klanken die ongewoon klinken in de Vlaamse oren, te laten klinken alsof ze van ons waren.  En dat zijn ze ook. Straf.  Blij dat Bert content was.

 

Peter Van Den Begin : “We wisten al wel van zijn muziek met Absynthe Minded dat Bert Ostyn een goeie muziek kon maken, maar wat hij hier doet, is zo anders, en minstens even indrukwekkend.  Filmmuziek mag niet te veel opvallen of ze haalt je uit de film, maar de composities van Ostyn vallen op zonder dat ze je uit de sfeer halen.”

 

De Prijs voor de Beste Fotografie : Nicolas Karakatsanis voor de fotografie van ‘Rundskop’ :

Ook een zeer moeilijke categorie om een winnaar uit te roepen, want ook hier stonden drie heel straffe mannen tegenover elkaar.  Eigenlijk was Ruben Impens de cameraman van het jaar. Als je ziet dat hij voor de beelden zorgde van zowel ‘Beyond the Steppes’ als ‘Adem’ en ‘Turquaze’, zouden drie nominaties voor hem alleen wellicht niet misstaan hebben.  Uiteindelijk was hij alleen genomineerd voor ‘Beyond the Steppes’, een film waar hij inderdaad overdonderend sterk werk leverde.  Dat vond ook jurylid Lieve Blancquaert die niet onder stoelen of banken stak, dat voor haar, als fotografe, geen enkele film beeldmatig aan ‘Beyond the Steppes’ kon tippen.  Tenzij natuurlijk de twee andere genomineerde films in deze categorie : ’22 mei’ waarvoor Glynn Speeckaert voor de straffe beelden zorgde en ‘Rundskop’, waarin Nicolas Karakatsanis nog maar eens met het licht tovert. Dat Karakatsanis een straf mannetje is, weet intussen heel filmland.  Hij mocht mee met Erik Van Looy naar Amerika en de kans is groot dat hij er blijft hangen. Als Hollywood ziet wat zijn oog ons kan doen zien, zijn we hem kwijt. Zijn broer Dimitri, met wie hij ‘Small Gods’ maakte, heeft zopas de oversteek gemaakt. Hij vestigt zich in New York.   Dus misschien wel het goeie moment om Karakatsanis te bekronen.  Ruben Impens kunnen we volgend jaar nog bekronen voor het camerawerk van ‘Code 37 – the movie’ en/of ‘The Broken Circle Breakdown’ en/of ‘Off-Line’.  En Glynn Speeckaert, die lijken we kwijt te zijn aan Frankrijk, waar hij de ene film na de andere draait.  Mooi dat we nog even van zijn schilderkunst mochten genieten in ’22 mei’, waar het bij momenten echt lijkt alsof hij een penseel en niet een camera hanteerde.  De Vlaamse Primitieven moeten zich geen zorgen maken. De opvolgers zijn klaar.

 

Peter Van Den Begin : “Wat Nicolas Karakatsanis doet in ‘Rundskop’ is gedurfd, anders en nieuw voor de Vlaamse film.  Hij is uitgegroeid tot een grensverleggende beeldenmaker die zaken kan met beelden waar anderen zelf niet aan durven te denken.  Internationale topklasse.”

 

De Prijs voor het Beste Scenario : Hans Van Nuffel en Jean-Claude Van Rijckeghem voor ‘Adem’.

 

‘Adem’ had dit jaar de pech het tegen ‘Rundskop’ te moeten opnemen.  Het was zoals in het wielerrennen van vroeger, waar een beresterke renner als Roger De Vlaeminck het moest opnemen tegen Eddy Merckx.  Hoe sterk je zelf ook bent, soms moet je toegeven dat er nog iemand is die er bovenuitsteekt. Niettemin moet het lastig geweest zijn voor Hans Van Nuffel en zijn producent/co-scenarist Jean-Claude Van Rijckeghem om te verkroppen dat de 9 nominaties slechts in 2 prijzen werden omgezet, maar als er één prijs helemaal terecht was, dan toch die voor het scenario.   Want hoe dit schrijvende duo de gapende kloven van de sentimentaliteit en meligheid wist te ontwijken in een verhaal dat in een minder slimme bewerking alleen goed was geweest voor een tv-film op Vitaya of Vijf-TV, getuigt van inzicht, klasse en jawel, intelligentie.

 

Peter Van Den Begin : “Iedere goeie film begint met een goed verhaal en dat is hier zonder meer het geval.  Een heel persoonlijk verhaal dat beide heren universeel wisten te maken zonder ook maar een moment in meligheid of goedkoop sentiment te vervallen.”

 

De Prijs voor het Beste Debuut : Michael Roskam voor ‘Rundskop’.

Dit was een kans geweest om Hans Van Nuffel of Vanja D’Alcantara toch nog eventjes wat zuur verdiende aandacht te geven.  Straf dat de drie strafste films van het jaar van drie debutanten kwamen.  ‘Rundskop’ was een langspeelfilmdebuut, jawel, ook al is de regisseur intussen 38.  Maar Michael R. Roskam had dus al een leven voor zijn filmleven.  Niemand won dit jaar meer prijzen dan Hans Van Nuffel.  Hoewel, ook Vanja D’Alcantara werd vaak bekroond.  Zo mocht ze op het Festival van Marrakech de prijs van de jury voor de beste regie ontvangen uit de handen van John Malkovich.  Wat ons betreft, waren hier drie debuutprijzen op hun plaats.

Peter Van Den Begin : “Qua Debuut kan ‘Rundskop’ wel tellen hé.”

 

De Prijs van de Speciale Verdienste : ‘Schellebelle 1919’

 

In deze categorie waren vooraf geen nominaties bekend gemaakt. Maar de enige mogelijke winnaar ging ook met de trofee lopen.  Natuurlijk zijn alle Vlaamse filmmakers momenteel uitzonderlijk verdienstelijk.  Maar wat Johan Heldenbergh en zijn burgemeester Kenneth Taylor realiseerden met de theatervereniging OKA uit Schellebelle, was zo buitengewoon dat hier een speciale prijs paste.

 

Peter Van Den Begin : “Soms kunnen enthousiasme, vriendschap, werklust en oprechte menselijkheid de ideale ingrediënten vormen voor een film die niet per se vernieuwend hoeft te zijn.  De mensen van ‘Schellebelle’ hebben met hun prestatie een unieke krachttoer geleverd die bovendien vol heerlijke, ouderwetse charme zit.”

De prijs voor de beste montage : de schaar

Nog een grappig en veelzeggend moment dat we u tot slot niet willen onthouden, was toen Michael R. Roskam zijn collega’s Guy Goossens (‘Frits & Freddy’) en Hans Van Nuffel het podium op riep.  En dat om de prijs van de beste monteur uit te reiken aan de de monteur van hun eigen film. Blijkt dat ze alle drie met dezelfde monteur werkten: Alain Dessauvage.  Hij kreeg van de drie regisseurs een symbolische prijs : een schaar.  De organisatie deelde meteen mee dat vanaf volgend jaar ook een prijs voor de beste montage zal uitgereikt worden.

 

(FOTO FESTIVAL : PIETER CLICTEUR)

Check Also

Stijn Ylode De Gezelle qdsfqeryz(è!(i!eèifghj

Stijn Ylode De Gezelle over zijn beklijvende soundtrack voor ‘Milano’

Stijn Ylode De Gezelle componeerde een tedere doch beklijvende score voor zijn partner Christina Vandekerckhove haar …