Cinevox Le cinéma vu par les belges
Zoveel knuppels heeft hij in de loop van zijn carrière in het hoenderhok gegooid, dat hij op de duur zelf geen kippen meer had, laat staan dat ze eieren opleverden. Of hoe kan je het anders zeggen? De man weet beter dan wie ook hoe je je eigen ruiten ingooit. Waardoor hij op pensioenleeftijd achterblijft met een filmografie die veel te kort is voor zijn talent en die al bij al weinig opzienbarende films opleverde. Er waren tijden dat Humo hem een keer per jaar interviewde, omdat de storm aan lezersbrieven veel pittige lectuur opleverde. Dat waren tijden dat er van Vlaamse films nog maar heel weinig sprake was. Er waren er hooguit drie per jaar. Nu is er een Vlaamse filmindustrie en krijgt hij niet meer films gemaakt dan vroeger. Wel integendeel. En het foeteren is niet verminderd. Maar hij heeft genoeg gepresteerd om net als iedereen anders in de filmindustrie recht van spreken te hebben. Vandaar dat we blij zijn dat ook hij weer onze nieuwjaarsvraagjes beantwoord heeft.
1) Was 2016 een goed filmjaar voor u en voor de Belgische film en waarom of waarom niet? (hoogtepunten, laagtepunten…)
Hoogte-en laagtepunten in 2016? De pathetische krantenartikels over Robbe De Hert die zich na twee decennia nog steeds vastbijt in zijn ‘Hollywood aan de Schelde’, een romantisch-nostalgische kijk op het Antwerpse bioscoopleven van weleer, liepen parallel met de ondergang van het échte Hollywood aan de Schelde, Corsan, waarvan haar megalomaan-mercantiele bezieler Paul Breuls met alle zonden Israëls overladen werd nadat er bijna tien jaar lang volgens FOD-Financiën geen vuiltje aan de lucht was geweest, en plotseling de stekker werd uitgetrokken van deze haute-finances, double & triple dipping tax-shelterconstructie die niet zozeer spraakmakende films dan toch wel zeer spraakmakende filmproductie met een uitgekiende vorm van creative bookkeeping menige Hollywood A-listnaam (van Adrien Brody tot Paul Haggis) met Antwerpen en België had laten kennismaken.
2) Wat zijn uw filmplannen voor 2017?
In 2017 probeer ik ‘The Barbary Conundrum’ van de grond te krijgen, een verhaal dat zich in Europa, Turkije en Noord-Irak afspeelt en met als achtergrond de strijd van en tegen de IS-jihadisten, familiedrama’s op twee continenten belicht. Werd in 2015 drie maal afgekeurd door het VAF vanwege “te sensationeel, teveel grafisch geweld en te primair wraakzuchtig, ondanks zeer vaardig en filmisch geschreven”. Hehehe. De eerste versie was nét klaar vóór de aanslag op Charlie Hebdo en blijkt nu dus al twee jaar visionair. Ik verwerk het nu ook in een serie.
3) Wie waren voor u de figuren van het jaar op filmvlak (Vlaanderen, België…)? (dat kunnen acteurs, producers, regisseurs, scenaristen, D.O.P’s, gaffers of om het even wie zijn uit de filmwereld)
Ik heb in 2016 genoten van de uit eind 2015 daterende serie ‘La Trève’. Hou die producenten met hun drones in de gaten! En Yoann Blanc, de hoofdacteur. Ook viel de voortzetting op van het inmiddels beproefde genre Vlaams Marginaal Miserabilisme met ‘Belgica’ (en ‘D’Ardennen’). Ook bij de mooist gefilmde prent van het jaar ‘The Land of the Enlightened’, kon ik geen enkele empathie, laat staan sympathie, opbrengen voor de hoofdpersonages, een bende narcotica en wapens verhandelende verweesde kinderen, waarvan ik hoop dat ze de leeftijd van 18 niet zullen bereiken. De titel is dan ook ironisch bedoeld?
4) Wie worden voor u de figuren van volgend jaar? Wie moeten we in de gaten houden?
De nieuwe VAF-intendant (Pol ‘pole position’ Pauwels? Wie zal het zeggen?) moet eind 2017 aantreden. Inmiddels is het VAF onder ‘filmpaus’ Pierre Drouot een geolied, professioneel Instituut geworden, waarvan ik me afvraag of het zélf niet belangrijker geworden is dan de films die zij subsidieert en ondersteunt en waarin politiek correct elke niche bediend wordt, van Vlaamse kolder tot kinder-, vrouwen-, gehandicapten-, holebi-, horror- en seniorenfilms om het over xprmntl en gaming niet eens te hebben… maar waarin het vergeefs zoeken is naar socio-politiek relevante en controversiële projecten, laat staan subversieve hedendaagse cinema.
5) Welke vraag zou u zelf gesteld willen krijgen aan het eind van 2016 en/of het begin van 2017 en wat zou u er op antwoorden?
Vraag: zijn er maatschappelijk en multicultureel relevante, liefst subversieve, 
filmscenario’s met een sprankeltje hoop die zich in het heden afspelen en met een zeer low (zeg maar no) budget (eventueel met een iPhone) gefilmd kunnen worden?
Antwoord: ik ga er naar op zoek in 2017 via de Mishima Lee Award (genoemd naar mijn hond) en zal de winnaar ondersteunen met know-how, materieel, materiaal, post-productie, staff en crew.
6) Is er een vraag die je aan iemand uit de Vlaamse filmwereld gesteld zou willen zien? Zo ja, welke?
Vraag aan de financieel directeur van het VAF: vindt u het normaal dat volgens het VAF-jaarverslag voorgesteld eind maart 2016 over 2015 die gesubsidieerde films die elk honderdduizenden bioscoopbezoekers in Vlaanderen telden, slechts tussen de 10.000 en 40.000 euro aan het VAF terugbetaalden terwijl het VAF pari passu (in gelijke rang) hoort terugbetaald te worden? Of wordt ‘creative bookkeeping’ soms wel toegestaan? Ik vraag het maar omdat voor mezelf 32.000 euro ingetrokken werd op mijn laatste schijf voor ‘Mixed Kebab’ (2012) omdat die film under budget werd afgeleverd en ik dit niet op voorhand had gemeld. Nog steeds pissed off, grapje.
Zie ook :
Anderen die onze nieuwjaarsvraagjes beantwoord hebben
Guy Lee Thys maakt nog eens een comeback
Guy Lee Thys spreekt en laat van zich spreken
Guy Lee Thys verlangt naar erkenning
Guy Lee Thys blijft zijn woede koesteren
Ook vorig jaar maakte hij zijn bedenkingen bij de overgang
