Senne Dehandschutter en zijn overpeinzingen bij de overgang (2016-2017)

Als je zijn parcours een beetje gevolgd hebt, weet je dat Senne Dehandschutter er altijd en overal helemaal voor gaat.  De man heeft zich op korte tijd een stevig cv bij mekaar gefilmd met tv-en documentairewerk, en zoals u onlangs nog op Cinevox hebt kunnen zien (klik hier op het terug te zien), gaat hij er nu volop tegenaan om het ook in de fictie te maken. Vandaar dat we Senne er ook absoluut bij wilden om onze nieuwjaarsvraagjes te beantwoorden. En hoera, hij ging op onze vraag in.

1) Was 2016 een goed filmjaar voor u en voor de Belgische film en waarom of waarom niet? (hoogtepunten, laagtepunten…)

In 2003, toen ik me inschreef aan de filmschool het RIT(C)S, werden er maar 4 Belgische films gemaakt. Dat is nu heel anders. Ik hoop dat we die langzame opwaartse trend de volgende jaren kunnen doorzetten, ook internationaal. Voldoende middelen en voldoende sterke projecten.

2) Wat zijn uw filmplannen voor 2017?

Na een aantal documentaires te hebben gedraaid ben ik in 2016 opnieuw met fictie begonnen. Met steun van het VAF, productiehuis Zodiak en een absolute topploeg heb ik mijn kortfilm ‘Lost in the Middle’ gedraaid. Die film speelt zich af te midden van de Syrische oorlog. De beeldmontage is klaar en de muziek wordt nu geschreven. Begin 2017 gaat de film in première. Tegelijk ben ik ook bezig met de voorbereiding van een lange film.

Zoals ik het nu vertel klinkt dat als een wandeling door het park, maar dat is het zeker niet. Films maken vergt waanzinnig veel goesting. Bij elke deadline van het Vlaams audiovisueel fonds (VAF) dienen vele tientallen makers hun script in waaraan ze vaak jaren hebben geschreven. Slechts een fractie van die projecten krijgt steun. ‘The Hunger Games’ is er niets tegen. En toch zou ik niets anders willen doen.

3) Wie waren voor u de figuren van het jaar op filmvlak (Vlaanderen, België…)? (dat kunnen acteurs, producers, regisseurs, scenaristen, D.O.P’s, gaffers of om het even wie zijn uit de filmwereld)

Cinematograaf Robrecht Heyvaert was al de man van 2014 en 2015, maar is dat ook van 2016 en als je het mij vraagt ineens ook van 2017 met de film ‘Dode Hoek’ van Nabil Ben Yadir. En dat zeg ik niet louter omdat hij ook mijn kortfilm draaide.

4) Wie worden voor u de figuren van volgend jaar? Wie moeten we in de gaten houden?

Cecilia Verheyden moeten we in de gaten houden. Ze is met leuke dingen bezig. Net zo met de broers Raf en Jan Roosens die met hun kortfilm ‘Copain’ geselecteerd waren op het Cannes filmfestival.